Σήμερα θα περάσουμε 3 φορές τα σύνορα μέσα σε λίγα χιλιόμετρα. Θα βγούμε από την Κροατία και θα μπούμε στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, θα βγούμε από τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη και θα μπούμε στην Κροατία, θα βγούμε από την Κροατία και θα μπούμε στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη! Δεν μας έχει ξανασυμβεί αυτό. Ξυπνάμε νωρίς ώστε να ξεκινήσουμε όσο το δυνατό πιο γρήγορα, αφού δεν ξέρουμε πόσο θα μας καθυστερήσουν τα σύνορα. Παρόλα αυτά καταφέρνουμε να φύγουμε λίγο μετά τις 8:00. Ο δρόμος είναι παραλιακός, στενός, όμως καλός. Μετά από 45 χιλιόμετρα φτάνουμε στα πρώτα σύνορα, όμως ευτυχώς δεν σταματάμε καθόλου. Προσπερνάμε το φύλακα που μας κάνει νόημα να συνεχίσουμε. Συναντούμε τη μοναδική λουτρόπολη της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, Neum. Η χώρα έχει μόνο 7,5 χιλιόμετρα γη που βρέχεται από την Αδριατική θάλασσα. Μυστήρια πράγματα... Πολύ γρήγορα φτάνουμε και στα επόμενα σύνορα, όπου και αυτά τα περνάμε πολύ γρήγορα. Στην Podgradina στρίβουμε ανατολικά, στον δρόμο Ε73, ο οποίος θα μας οδηγήσει, δίπλα από τον ποταμό Νερέτβα, μέχρι το κάμπινγκ μας. Περνάμε γρήγορα και τα τελευταία σύνορα και λίγο μετά τις 10:00 είμαστε στο Autocamp Green Park, το οποίο μάλλον το αδικεί το site που έχει, αφού είναι φανταστικό! Πιάνουμε μία θέση δίπλα στο Νερέτβα, κάτω από έναν ίσκιο και είμαστε στον παράδεισο!
Μέχρι τις 15:00 ξεκουραζόμαστε, τρώμε, ξαπλώνουμε και γενικά κάνουμε ό,τι μας ευχαριστεί. Ο Βασίλης κυνηγάει λιβελούλες, που πετούν παντού γύρω μας, με την απόχη του, και μετά τις αφήνει. Μετά τις 15:00 ξεκινούμε για το Mostar, 20 χιλιόμετρα βορειότερα από εδώ. Παρκάρουμε πολύ κοντά στο ιστορικό κέντρο, σε ένα σημείο όπου η στάθμευση είναι δωρεάν, ενώ λίγα μέτρα πιο κάτω αρχίζουν τα διάφορα νόμιμα και ημινόμιμα πάρκινγκ για αυτούς που δεν ξέρουν. Περπατάμε μέχρι το σύμβολο της πόλης την γέφυρα Stari Most. Mostar εξάλλου σημαίνει ο φύλακας της γέφυρας. Ο κόσμος είναι πολύς. Αναμεμιγμένοι δυτικοί τουρίστες με σορτς και χαλαρή αμφίεση αλλά και μουσουλμάνες με νικάμπ, στις οποίες φαίνονται μόνο τα μάτια. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Χαϊρουντίν, όταν τελείωσε την κατασκευή της γέφυρας το 1566, το έσκασε λίγο πριν από τα εγκαίνια, αφού ο Σουλτάνος τον είχε απειλήσει ότι θα του πάρει το κεφάλι έτσι και δεν σταθεί η καμάρα. Ευτυχώς γι αυτόν τα κατάφερε! Κατεβαίνουμε τα σκαλοπάτια ώστε να δούμε τη γέφυρα από κάτω. Υπέροχη! Ο κόσμος τη φωτογραφίζει από διάφορα σημεία προσπαθώντας να πάρει την καλύτερη φωτογραφία. Στο μοναδικό μπλε του ποταμού βουτάνε νέα παιδιά κάνοντας βουτιές από ψηλά. Όλο αυτό το πράγμα που βλέπουμε μας ξεκουράζει και παίρνουμε το χρόνο μας. Ο Κωστής ψάχνει και βρίσκει την πιο παλιά μικρή γέφυρα Kriva ćuprija, λίγο πιο πάνω και τη φωτογραφίζει.
Περπατάμε πάνω από την γέφυρα Stari Most, όπου άνδρες με μαγιό περιμένουν κάποιον να τους πληρώσει καλά για να πηδήξουν από την κορυφή της γέφυρας στο ποτάμι. Δεν συμβαίνει κάτι όση ώρα χαζεύουμε από πάνω και συνεχίζουμε στο στενό δρομάκι με τα μαγαζάκια, το ένα δίπλα στο άλλο που πουλάνε ότι αναμνηστικό μπορείς να φανταστείς. Οι τιμές φυσικά αλμυρές, με το νερό που για εμάς είναι μέτρο σύγκρισης στο ένα ευρώ το μικρό μπουκάλι. Περνάμε το τζαμί του Πασά, που όμως θέλει 6 ευρώ είσοδο για να το δεις, ενώ είσοδο έχει και το περίφημο τζαμί Καραντιόζ Μπεκ, λίγο πιο κάτω, το μεγαλύτερο και ωραιότερο ίσως τέμενος της Ερζεγοβίνης. Αρκούμαστε να το θαυμάσουμε από έξω. Έχουμε ήδη αφήσει την παλιά πόλη και περπατάμε στην καινούργια, η οποία είναι πολύ πιο ήρεμη. Μας αρέσει πολύ αυτή η βόλτα. Φτάνουμε μέχρι το ερειπωμένο ξενοδοχείο Neretva, που συμβολικά έχουν αφήσει έτσι για να θυμίζει τον πρόσφατο πόλεμο. Εκτός από το ξενοδοχείο παρατηρούμε και άλλα κτίρια που έχουν τρύπες από σφαίρες. Γυρίζουμε μέχρι το αυτοκίνητο μας, με το οποίο πηγαίνουμε κοντά στη γέφυρα Lučki most, απ' όπου έχουμε διαβάσει ότι μπορούμε να τραβήξουμε την καλύτερη φωτογραφία της γέφυρας. Φωτογραφίζουμε και οδηγούμε μέσα στην πόλη.
Από ό,τι είδαμε στο Τρεμπινιέ, αλλά και εδώ στο Μόσταρ, οι κάτοικοι της χώρας καταναλώνουν, αφού βλέπουμε πολλά μαγαζιά αλλά και εμπορικά κέντρα γεμάτα κόσμο. Από αυτό δεν ξεφεύγουμε κι εμείς που μόλις δούμε ένα ωραίο εμπορικό κέντρο τραβάμε χειρόφρενο. Έτσι κάνουμε την απαραίτητη στάση στο Mepas Mall, όπου ο καθένας μας κάνει και μία μικρή αγορά! Στο τέλος αγοράζουμε κρέας για να κάνουμε μπάρμπεκιου στο κάμπινγκ, δίπλα στο ποτάμι. Πραγματικά μετά από λίγη ώρα φτάνουμε και βάζουμε τα κάρβουνα να γίνουν. Τσικνίζουμε όλο το κάμπινγκ... Τρώμε αρχοντικά, όπως και ο σκυλάκος του κάμπινγκ, ο οποίος από τη στιγμή που ήρθαμε μας υιοθέτησε! Πέφτουμε για ύπνο κουρασμένοι. Αύριο έχουμε να επισκεφτούμε το Σαράγιεβο!
Υπέροχη περιγραφή! Να περνάτε τέλεια.
ΑπάντησηΔιαγραφή