Η σημερινή μας μέρα έχει αρκετό ταξίδι και μάλλον θα είναι αρκετά κουραστικό. Ο τελικός μας προορισμός είναι το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, με ενδιάμεση στάση το Κάιρο, όπου θα αλλάξουμε μεταφορικό μέσο. Στις 6:15 πρέπει να έχουμε φύγει από το ξενοδοχείο μας, αφού το τρένο για το Κάιρο ξεκινάει στις 7:00. Είμαστε νωρίτερα έτοιμοι όμως ο επιστάτης του ξενοδοχείου, που θα ελέγξει το δωμάτιο μας για να μας δώσει πίσω την εγγύηση των 200 λιρών, δεν έχει έρθει. Αφήνουμε τη Λίνα να τον περιμένει και κατεβαίνουμε κάτω για να βρούμε ένα Uber. Ο επιστάτης έρχεται και αφού ελέγχει εξονυχιστικά όλο το δωμάτιο, δίνει στη Λίνα πίσω την εγγύηση. Ευτυχώς δεν είδε την εξώπορτα της πολυκατοικίας, όπου ο Κωστής πιο πριν ξήλωσε κατά λάθος την ηλεκτρική εγκατάσταση της κλειδαριάς. Ο δρόμος δεν έχει καθόλου κίνηση έτσι στις 6:30 είμαστε στο σταθμό. Περνάμε τους ελέγχους, βρίσκουμε το τρένο μας, που έχει ατελείωτα βαγόνια και καθόμαστε στη θέση μας. Όλα καλά! Το τρένο φεύγει στην ώρα του.
Στην στάση Sidi Gaber, το τρένο από εκεί που ήταν άδειο γεμίζει. Φαίνεται ότι αυτή τη στάση βολεύει καλύτερα τον κόσμο της πόλης. Το τρένο δεν κάνει πολλές άλλες στάσεις και με μικρή καθυστέρηση φτάνουμε στο Κάιρο. Έχουμε ελέγξει ότι ένα Uber για να μας πάει 800 μέτρα πιο κάτω, εκεί όπου βρίσκεται ο σταθμός λεωφορείων της East Delta, θέλει περίπου 10 λίρες, έτσι σε κάθε ταξιτζή που πλησιάζει του προσφέρουμε αυτό το ποσό. Βρήκαμε το κόλπο, αφού χωρίς άλλη ενόχληση μας αφήνει! Με λίγη καθυστέρηση βρίσκουμε το Uber που θα μας πάει εκεί, και γύρω στις 10:30 φτάνουμε. Νευριάζουμε με την ηλικιωμένη γυναίκα που δεν μας αφήνει να κατέβουμε με τις σκάλες και μας οδηγεί στο ασανσέρ για να πάρει το μπαχτσίσι της (δεν παίρνει τίποτα φυσικά), όπως και με το ταξιδιωτικό γραφείο pamediakopes.gr, το οποίο μαθαίνουμε ότι μας χρεώνει ακυρωτικά, για το εισιτήριο των 160€ ανά άτομο, του δρομολογίου Χαρτούμ - Καίρου που ακυρώσαμε, το εξωψφρενικό ποσό των 57€ ανά άτομο, χωρίς καμία ουσιαστική εξυπηρέτηση σε ότι τους ζητήσαμε. Μαθαίνουμε ότι η τυπική χρέωση είναι στα 20-25€. Απλά δεν θα είναι ποτέ ξανά στις επιλογές μας.
Ανακοινώνεται το λεωφορείο που θα πάρουμε για το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης. Εκτός του ότι δεν μοιάζει με το VIP που νομίσαμε ότι κλείσαμε, είναι γεμάτο ασφυκτικά με όρθιους φαντάρους που ταξιδεύουν προς διάφορα στρατόπεδα, στη Χερσόνησο του Σινά. Δυστυχώς υπάρχει μόνο ένα δρομολόγιο την ημέρα με αυτόν τον προορισμό. Ο Βασίλης μαλιστα έχει την ατυχία να κάτσει και στο παράθυρο με την πιο βρώμικη κουρτίνα. Ευτυχώς είναι χαμογελαστός... Το λεωφορείο ξεκινάει με πολλές φωνές από τον οδηγό προς τους φαντάρους. Μετά από λίγο καταλαβαίνουμε το λόγο. Δεν του αρέσει που φοράνε την στρατιωτική στολή τους, έτσι μετά από λίγα χιλιόμετρα σταματάει και τους βάζει να φορέσουν τα πολιτικά τους ρούχα. Πιθανώς το κάνει για λόγους ασφαλείας, αφού γενικά το Σινά, περισσότερο βέβαια το βόρειο, έχει αρκετά περιστατικά με επιθέσεις σε αστυνομικούς και στρατιωτικούς, από ομάδες ανταρτών. Φτάνουμε στη διώρυγα του Σουέζ. Από εδώ αρχίζουν οι συνεχείς έλεγχοι, μέχρι να φτάσουμε στο τέρμα. Περνάμε τη διώρυγα από κάτω, μέσα από τούνελ! Εντυπωσιακό, είμαστε στη χερσόνησο του Σινά, την πύλη μεταξὺ δύο Ηπείρων, της Αφρικής και της Ασίας
Ο δρόμος από εδώ και πέρα είναι μέσα στην αφιλόξενη έρημο, ενώ για αρκετή ώρα βρισκόμαστε δίπλα στην Ερυθρά θάλασσα. Αλήθεια πόσα συγκροτήματα και από αυτήν την πλευρά θα δούμε; Είναι δυνατόν να νοικιάζονται όλα αυτά και σε ποιους νοικιάζονται; Μέσα στη θάλασσα βλέπουμε εκατοντάδες πλοία που κατευθύνονται προς τη διώρυγα. Η διώρυγα του Σουέζ είναι η μεγαλύτερη αυτή τη στιγμή στον κόσμο και προφανώς αποφέρει αρκετό είσόδημα στη χώρα, όπως και οι πετρελαιοπηγές που βλέπουμε μέσα στη θάλασσα, λίγο πριν την αφήσουμε οριστικά. Όσο φεύγουμε προς την ενδοχώρα, τόσο το περιβάλλον γίνεται πιο άγριο. Νομίζουμε μάλιστα, κάποια στιγμή, ότι βρισκόμαστε σε άλλο πλανήτη. Οι εικόνες που βλέπουμε είναι πραγματικά εξωπραγματικές. Δυστυχώς δεν μπορούμε να φωτογραφίσουμε, αφού ο ήλιος έχει πλέον δύσει. Το ένα χωριό Βεδουίνων διαδέχεται το άλλο, ενώ κάθε τόσο βλέπουμε στην άκρη του δρόμου και έναν μοναχικό βεδουίνο να χαζεύει τη λιγοστή κίνηση. Φυσικά ο ένας έλεγχος διαβατηρίων διαδέχετσι τον άλλο.50 χιλιόμετρα πριν φτάσουμε, το λεωφορείο χτυπάει άτσαλα σε ένα από τα πανύψηλα σαμαράκια του δρόμου και σταματάμε. Νομίζουμε ότι είναι λάστιχο, όμως είναι κάτι άλλο που τρύπησε κάτω από το λεωφορείο. Ο βοηθός του οδηγού σκύβει και προσπαθεί να δώσει μία λύση. Εμείς κατεβαίνουμε και σκεφτόμαστε αν μείνουμε εδώ τι θα κάνουμε ... Είμαστε ήδη τόσο κουρασμένοι. Ευτυχώς γίνεται ένα μικρό θαύμα. Η ζημιά φτιάχνεται με το αλουμινένιο κλιπσάκι από δύο κουτάκια αναψυκτικού! Συνεχίζουμε με μικρότερη ταχύτητα.
Γύρω στις 21:30 φτάνουμε στο περίεργο και πολύ ενδιαφέρον χωριό της Αγίας Αικατερίνης. Κατεβαίνουμε από το λεωφορείο, όμως δεν υπάρχει ταξί στο χωριό. Δύο νεαροί με μηχανάκι αναλαμβάνουν να τηλεφωνήσουν σε ένα αυτοκίνητο που εκτελεί χρέη ταξί. Είμαστε τυχεροί, αφού το μοναστήρι και το διπλανό πανδοχείο που θα μείνουμε σήμερα είναι από εδώ πάνω από τέσσερα χιλιόμετρα. Το αυτοκίνητο έρχεται γρήγορα και το ίδιο γρήγορα φτάνουμε. Στο δρόμο έχουμε συμφωνήσει με τον οδηγό να μας οδηγήσει αύριο, με 50€, μέχρι το Dahab, 160 χιλιόμετρα από εδώ και επόμενο προορισμό μας. Λεωφορείο δεν υπάρχει. Περνάμε από έναν ακόμα έλεγχο για να μπούμε στο χώρο του μοναστηριού, όπου μας ανοίγουν όλα τα πράγματα. Ευτυχώς οι άνθρωποι στο πανδοχείο μας περιμένουν. Μας δίνουν γρήγορα το δωμάτιο μας και μας σερβίρουν βραδινό στην υπέροχη αυλή τους, όπου και άλλοι προσκηνητές κάνουν τις τελευταίες κουβέντες της ημέρας. Εδώ όλοι μας μιλούν Ελληνικά και νοιώθουμε ακόμα πιο πολύ σαν το σπίτι μας. Ο Κωστής αποφασίζει να ανεβεί το βράδυ στο βουνό. Για να γίνει αυτό ο υπεύθυνος της καντίνας τηλεφωνεί σε έναν Βεδουίνο οδηγό, ώστε στις 01:00 να βρίσκεται στο πανδοχείο για να οδηγήσει τον Κωστή μέχρι την κορυφή του ιερού βουνού, όπου ο Μωυσής έλαβε τις 10 εντολές, και να θαυμάσει την ανατολή του ηλίου. Κοιμόμαστε όλοι με τον Κωστή να έχει τις λιγότερες ώρες ύπνου. Αύριο είναι μία υπέροχη μέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου