Η χαλαρή κατάσταση συνεχίζεται στο Dahab. Σήμερα θα επισκεφτούμε τη γαλάζια τρύπα, ένα θαλάσσιο βάραθρο, 110 μέτρων, γύρω από μία λιμνοθάλασσα κοραλλιών. Η γαλάζια τρύπα συνδέεται με την ανοιχτή θάλασσα με ένα τεράστιο και πανέμορφο μπλε τόξο. Αυτό το φυσικό φαινόμενο αποτελεί μεγάλη πρόκληση για εξερεύνηση από τους επαγγελματίες δύτες όλου του κόσμου, καθώς οδηγεί στην άβυσσο του κόλπου της Άκαμπα. Ωστόσο η γοητεία της δεν είναι ακίνδυνη. Αρκετοί δύτες έχουν χάσει τη ζωή τους σε αυτό το περίτεχνο γαλάζιο κόσμημα της φύσης, όταν, σε μεγάλο βάθος, λόγω της συσσώρευσης του αζώτου, χάνουν το προσανατολισμό τους με μοιραία αποτελέσματα. Εμείς φυσικά δεν έχουμε στόχο να καταδυθούμε. Θέλουμε απλά να δούμε από κοντά μία από γαλάζιες τρύπες ή ατόλλες, που βρίσκονται στον πλανήτη, αφού αυτή είναι ακριβώς δίπλα στην παραλία και όχι σε κάποιο απομακρυσμένο θαλάσσιο σημείο. Τηλεφωνούμε στο ταξιτζή που πήραμε χθες το βράδυ να έρθει να μας πάρει.
Η γαλάζια τρύπα δεν είναι μακριά από το Dahab. Είναι γύρω στα 11 χιλιόμετρα, όμως ο μισός είναι χωματόδρομος. Πριν το χωματόδρομο περνάμε και από έναν αστυνομικό έλεγχο διαβατηρίων, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Πολλοί από τους επισκέπτες έρχονται με βανάκι, σταματάνε μερικά χιλιόμετρα πριν και κάνουν το τελευταίο σκέλος της διαδρομής με καμήλες. Αρκετά δύσκολο με τόση ζέστη! Γύρω στις 12:00 είμαστε εκεί. Έχει αρκετό κόσμο, παρόλο που δεν είναι υψηλή περίοδος. Ο οδηγός μας λέει ότι αυτήν την εποχή είναι υψηλή περίοδος για τους Αιγύπτιους, που παίρνουν τις άδειες τους. Η πλειονότητα φυσικά των επισκεπτών έχουν καταδυτικό εξοπλισμό για να βουτήξουν μέσα. Ο Κωστής με το Βασίλη αποφασίζουν να κολυμπήσουν μέσα στην τρύπα. Η Λίνα με τη Νάγια πιάνουν θέση στο καφέ απέναντι και τους χαζεύουν. Παρόλο που το βάθος της τρύπας είναι πολύ μεγάλο, τα αγόρια δεν ανησυχούν καθόλου με τόσο κόσμο που έχουν γύρω τους. Ο Κωστής προσπαθεί να φωτογραφίσει και βιντεοσκοπήσει ότι μπορεί. Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να κολυμπάς και από κάτω σου να είναι ένα βάραθρο 110 μέτρων, αλλά και ένα σωρό δύτες σε διάφορα βάθη.
Βγαίνουν και ανεβαίνουν μέχρι το καφέ για να δροσιστούν με μια σπιτική λεμονάδα με μέντα. Ωραία εμπειρία! Σίγουρα θα ήταν ωραιότερη αν βουτούσανε όμως μία άλλη φορά... Στεγνώνουν και επιστρέφουμε στην πόλη, με προορισμό το Sheikh Salem, όπου κάθε Παρασκευή διοργανώνεται η αγορά της Παρασκευής, όπου ξένοι κυρίως μόνιμοι κάτοικοι της πόλης μαγειρεύουν και πουλάνε το φαγητό τους σε πάγκους μπροστά στην παραλία. Η κίνηση αυτή ξεκίνησε από τους ντόπιους το 2011 για να τονωθεί ο τουρισμός κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Εκτός από φαγητό εδώ μπορεί να βρει κανείς αρκετά χειροτεχνήματα, αλλά και είδη από δεύτερο χέρι. Εμείς αγοράζουμε τυροπιτάκια, τηγανητό κοτόπουλο, Αιγυπτιακό παστίτσιο και φυσικά κολασμένα γλυκά! Περνάμε πολύ ωραία και ξεκουραζόμαστε. Αργότερα γυρίζουμε στο ξενοδοχείο μας για τη μεσημεριανή μας σιέστα.
Το βράδυ πλέον και αφύ ξεκουραζόμαστε αρκετά περπατάμε για μία τελευταία βόλτα στην πόλη. Ο φίλος μας ο Μανώλης από την Αθήνα μας έλεγε χθες στο messenger ότι έμενε στο ξενοδοχείο Oricana και ότι είχε γίνει φίλος με τον ιδιοκτήτη του. Το ξενοδοχείο αυτό είναι κοντά μας. Έτσι λοιπόν περνάμε και βρίσκουμε τον ιδιοκτήτη. Δεν θυμάται όπως ήταν φυσικό το Μανώλη, όμως όταν του δείχνουμε παλιές φωτογραφίες του αμέσως θυμάται. Βλέπει τα μαλλιά που είχε τότε και ενθουσιάζεται. "Ήρθε πριν την επανάσταση", μας λέει και πραγματικά νοιώθουμε την χαρά μέσα του. Τον αποχαιρετούμε με εγκαρδιότητα και φεύγουμε. Περπατάμε μέχρι το τέλος της βόλτας μας, τρώμε και γυρίζουμε στο ξενοδοχείο για να ετοιμάσουμε τα πράγματα. Στις 23:45 έρχεται να μας πάρει το ταξί για να μας μεταφέρει μέχρι το σταθμό των λεωφορείων. Το βράδυ θα ταξιδέψουμε για το Κάιρο και αύριο θα είναι και η τελευταία μας μέρα στην Αίγυπτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου