Σήμερα ξυπνάμε με ήλιο. Θα οδηγήσουμε μερικά χιλιόμετρα μέχρι το Dzembronya, το ψηλότερο και από τα πιο όμορφα χωριά της Ουκρανίας και θα διανυκτερεύσουμε στην κωμόπολη Verkhovyna, το κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Ξεκινάμε γύρω στις 9:30 και οδηγούμε μέχρι τη Vorokhta, η οποία θεωρείται και πρωτεύουσα των Χουτσούλ. Συναντούμε πρώτα το σταθμό των τρένων, όπου σταματάμε και κάνουμε μία μικρή βόλτα. Όλα αυτά τα χωριά είναι αρκετά ανεπτυγμένα τουριστικά. Παντού βλέπουμε ταμπέλες για διάφορες δραστηριότητες που μπορούν να ενδιαφέρουν τους τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή. Συνεχίζουμε την οδήγηση, περνάμε τη Vorokhta και μπαίνουμε σε ένα μαγευτικό δάσος ελάτων. Μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω βλέπουμε μία μεγάλη ταμπέλα, που οδηγεί προς το Zarosliak, σημείο εκκίνησης των περιπατητών για την κορυφή Hoverla. Ένα παλιό λεωφορείο γεμάτο τουρίστες στρίβει και στρίβουμε κι εμείς. Ο δρόμος είναι μάλλον ο χειρότερος που έχουμε οδηγήσει, όμως κάνουμε τελικά τα 4 χιλιόμετρα μέχρι εκεί. Εδώ υπάρχουν μερικά καταλύματα και ένας σταθμός ελέγχου, στον οποίο οι περιπατητές πληρώνουν ένα μικρό αντίτιμο για να προχωρήσουν πιο πέρα. Από εδώ μέχρι την κορυφή θέλει περίπου 3,5 ώρες ανηφορικό περπάτημα. Παρατηρούμε μία οικογένεια με τα δύο μικρά κοριτσάκια που ξεκινούν από εδώ την ανάβαση.
Γυρίζουμε στον κεντρικό δρόμο. Μέχρι να φτάσουμε εκεί σταματάμε για το Βασίλη που έχει εντοπίσει άγρια μούρα και θέλει να μαζέψει μερικά. Στο δρόμο παρατηρούμε τις εκκλησιές που πλέον δεν έχουν χρυσό τρούλο, όπως μέχρι τώρα, αλλά ασημένιο.
Λίγο πριν την Verkhovyna, που θα κοιμηθούμε σήμερα, στρίβει ο δρόμος για το χωριό Dzembronya. Ο δρόμος αμέσως από άσφαλτος γίνεται χωματόδρομος. Οδηγούμε προσεκτικά. Συναντούμε τουρίστες με γουρούνες που εξερευνούν την περιοχή, ενώ παντού βλέπουμε ταμπέλες για rafting, και βάρκες γεμάτες με κόσμο που κατεβαίνουν τον ποταμό Cheremosh.
Η θέα των βουνών είναι εκπληκτική! Πλησιάζουμε στο χωριό. Βρίσκουμε την διασταύρωση για το μοναστήρι και αποφασίζουμε να στρίψουμε. Τα μοναστήρια επιλέγουν πάντα τα καλύτερα μέρη για να τα χτίσουν, γιατί να μην φτάσουμε κι εμείς εκεί και να κάνουμε το πικ νικ που έχουμε στο μυαλό μας; Ο δρόμος είναι αρκετά ανηφορικός. Περνάμε γεφυράκια που μετά βίας χωράει το αυτοκίνητο, ενώ δεν είμαστε και τόσο σίγουροι αν θα αντέξουν το βάρος μας... Φτάνουμε μέχρι ένα σημείο που ο δρόμος δεν πάει άλλο. Σταματάμε. Το μοναστήρι είναι από πάνω μας. Η θέα φανταστική. Δεν είναι τυχαίο που λένε γι' αυτό το μέρος ότι εδώ γεννιούνται τα σύννεφα! Βγάζουμε τα φαγητά μας και τρώμε με θέα 5*. Αυτά είναι!
Αργότερα, αφού παίρνουμε κι έναν μικρό υπνάκο, κατηφορίζουμε. Κάνουμε μία μικρή βόλτα στο χωριό και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Γύρω στις 14:00 βρισκόμαστε έξω από το ξενοδοχείο μας, που είναι πολύ καλό, ενώ η θέα από το παράθυρο μας είναι μοναδική! Ξεφορτώνουμε και ξεκουραζόμαστε για λίγο στα κρεβάτια με τα βαριά παπλώματα.
Αργά το απόγευμα βγαίνουμε να εξερευνήσουμε το μέρος. Πριν από αυτό περνάμε από την κυρία που είχαμε στείλει την προκαταβολή, για το προηγούμενο σπίτι, για να μας δώσει πίσω τα λεφτά. Όλα κυλούν ομαλά, η κυρία είναι πολύ χαμογελαστή και πρόσχαρη που δεν μπορούμε να της κρατήσουμε καμία κακία. Γυρίζουμε στο κέντρο και κάνουμε τις βόλτες μας. Η Λίνα αγοράζει εκείνες τις extra απορροφητικές πετσέτες που είχε δει στο προηγούμενο κατάλυμα μας και χαίρεται πάρα πολύ με την αγορά της. Πίνουμε ένα καφεδάκι και αποφασίζουμε να ανεβούμε μέχρι το ξύλινο παρατηρητήριο που βλέπει από ψηλά όλο το μέρος. Το αυτοκίνητο δεν μπορεί να ανεβεί τα τελευταία 800 μέτρα και περπατάμε την ανηφόρα. Ο Κωστής φεύγει μπροστά και από πίσω ακούγονται διάφορες φθηνές δικαιολογίες για να σταματήσει η ανάβαση. Τελικά φτάνουμε και αποζημιωνόμαστε πραγματικά από τη θέα!
Η ανάβαση και η κατάβαση μας κουράζουν κι έτσι ξεδιψάμε με μία νοστιμότατη ντόπια μπύρα στο Pyvovarnya Verkhovyna, πριν πάμε για βραδινό στο διπλανό εστιατόριο Arkan.
Είναι πολύ συμπαθητικό, όμως γελάμε με την ψυχή μας (εμείς, η σερβιτόρα και οι διπλανοί πελάτες) με τις μεταφράσεις που βγάζει ο μεταφραστής της Google για τα φαγητά. Είναι αυθόρμητο και τόσο ανακουφιστικό αυτό το γέλιο! Έχει ξεκινήσει να βρέχει. Όλα είναι υπέροχα. Το φαγητό που έρχεται, μετά τις επιλογές μας, είναι και αυτό νοστιμότατο, ενώ μία γατούλα και ένας σκυλάκος μας κάνουν παρέα, περιμένοντας κάθε τόσο το μεζεδάκι τους. Η τελευταία μας βραδιά στα βουνά κλείνει πολύ όμορφα! Αύριο συνεχίζουμε για να εξερευνήσουμε την πόλη Kamianets-Podilskyi.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου