Τρίτη 17 Αυγούστου 2021

Ημέρα 17η: Όμορφα και χαλαρά στα Καρπάθια!

Η μέρα ξεκινάει βροχερή, με τη θερμοκρασία να είναι κάτω από τους 20 βαθμούς, έτσι επιστρατεύουμε τα μακριά μας παντελόνια και τις μπλούζες για να ξεκινήσουμε την σημερινή εξερεύνηση μας στα Καρπάθια. Θα οδηγήσουμε στον Η09, έναν δρόμο που φτάνει μέχρι τα σύνορα με τη Ρουμανία, παρακολουθώντας τον ποταμό Τίσα. Ξεκινάμε γύρω στις 9:00.  Η βροχή, λες και θέλει να μας κάνει το χατίρι, σταματάει, όταν θέλουμε να φωτογραφίσουμε και δυναμώνει όταν ξεκινάμε την οδήγηση πάλι. Το τοπίο πάντως που βλέπουμε είναι μαγευτικό. Τα σύννεφα έχουν κατεβεί μέχρι κάτω, δημιουργώντας ένα μοναδικό σκηνικό! Φτάνουμε στο πιο μεγάλο χωριό Yasinya, όπου ψάχνουμε να βρούμε την Εκκλησία της Αναλήψεως. Ο δρόμος καταλήγει σε ένα γεφυράκι στο οποίο μπορούμε να πάμε μόνο περπατώντας. Παρκάρουμε και περπατάμε. Η βροχή και πάλι έχει σταματήσει. Περνάμε το γεφυράκι που τραντάζεται σε κάθε μας βήμα. Περπατάμε για λίγο στο ανηφορικό μονοπάτι μέχρι εκεί που δεν μπορούμε να προχωρήσουμε άλλο, λόγω της λάσπης. Παρόλο που δεν φτάνουμε μέχρι την εκκλησία, αποζημιωνόμαστε από την καταπληκτική θέα της περιοχής!






Συνεχίζουμε για το επόμενο χωριό όπου θα κάνουμε στάση. Είναι το Kvasy, όπου ξέρουμε ότι μπορούμε να βρούμε καφέ και νοστιμότατα γλυκά στο Hutsulʹsʹka Perepichka. Στο δρόμο μας συναντούμε μία ομάδα νεαρών που που περπατούν δίπλα στο δρόμο, με τα μεγάλα τους αδιάβροχα και τα σακίδια πίσω στην πλάτη. Βρίσκουμε το αρτοπωλείο και παραγγέλνουμε διάφορα γλυκά για να δοκιμάσουμε και ζεστό καφέ. Τέλεια! Μετά από λίγο εμφανίζεται και η μουσκεμένη ομάδα των νεαρών που ξέρουν κι αυτοί που θα σταματήσουν. Πριν συνεχίζουμε κάνουμε κράτηση για ένα τραπέζι στο διπλανό εστιατόριο Haharin Ta Bokorash, όπου θα φάμε στην επιστροφή μας. Συνεχίζουμε το δρόμο μας, φωτογραφίζοντας ό,τι μας αρέσει.



Φτάνουμε στο χωριό Rakiv, 15 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Ρουμανίας. Θυμόμαστε πόσο παράξενη και φόβια μας φαινόταν η περιοχή αυτή, όταν είμασταν από την απέναντι πλευρά, στο ταξίδι μας στη Ρουμανία. Τελικά πρέπει να μπορείς να βλέπεις με τα μάτια σου κάτι για να έχεις άποψη... Ο καιρός έχει αλλάξει. Έχει βγει ο ήλιος. Το χωριό αυτό είναι αρκετά μεγάλο και φαίνεται πολύ ζωντανό! Σταματάμε και περπατάμε στην αγορά του. Φωτογραφίζουμε, μέχρι μία κυρία να μας μαλώσει, αφού δεν θέλει φωτογραφίες στους πάγκους της. Περίεργο! Δεν πουλάει πια και τόσο ιδιαίτερα πράγματα... Πιο κάτω βρίσκουμε αποξηραμένα μανιτάρια. Αποφασίζουμε να αγοράσουμε ένα σακουλάκι, κάτι που τελικά δεν συμβαίνει, αφού η τιμή όμως που μας ζητάει η κακότροπη κυρία είναι 65€ το κιλό! Σίγουρα δεν κάναμε λάθος... Η πόλη αυτή τελικά είναι λίγο περίεργη... Αποφασίζουμε να γυρίσουμε προς τα πίσω. 



Στην επιστροφή σταματάμε για φαγητό στο Haharin Ta Bokorash, όπως είχαμε προγραμματίσει. Καλό το φαγητό και σχετικά φθηνό, όχι όμως κάτι ιδιαίτερο, όπως το χθεσινοβραδινό. Πληρώνουμε συνολικά για φαγητό και ποτό 16€. Πριν αφήσουμε το χωριό ανεβαίνουμε μέχρι τον πολύ ενδιαφέροντα σιδηροδρομικό σταθμό, όπου ο κόσμος περιμένει το τρένο που έρχεται.




Συνεχίζουμε προς το σπίτι μας με ενδιάμεση στάση το Karpatsʹki Chany Banya, έναν από τους πολλούς χώρους ευεξίας που έχει η περιοχή. Η περιοχή γενικά έχει αρκετά ιαματικά νερά, έτσι υπάρχουν παραδοσιακοί αλλά και μοντέρνοι χώροι, όπου μπορείς να κάνεις λουτρό, μέσα σε μεγάλους μεταλλικούς κάδους, μέσα στους οποίους ρίχνουν ειδικά βότανα. Μετά το χαλαρωτικό μπάνιο ακολουθεί μία παγωμένη βουτιά στο διπλανό ποτάμι... Ενδιαφέρουσα διαδικασία, παρόλα αυτά η προσπάθεια μας δεν στέφεται με επιτυχία... Ο χώρος είναι κλειστός και απ' ότι μπορούμε να διακρίνουμε έχει καιρό να λειτουργήσει. Συνεχίζουμε για το σπίτι μας και για την μεσημεριανή μας σιέστα. 

Το απόγευμα μας δεν έχει κάτι ιδιαίτερο. Αποφασίζουμε να χαλαρώσουμε στον υπέροχο χώρο που βρισκόμαστε, να κάνουμε μπάρμπεκιου και γενικά να πάρουμε τον χρόνο μας, που όλοι μας το έχουμε ανάγκη. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου