Σήμερα είναι η μέρα που θα πρέπει να πάρουμε μία σημαντική απόφαση. Το θέμα που μας απασχολεί τις τελευταίες μέρες είναι πως θα βγούμε από τη Μολδαβία για να μπούμε στην Ουκρανία. Οι λύσεις είναι δύο. Η πρώτη είναι να οδηγήσουμε τον χθεσινό δρόμο προς την Τυράσπολ, να μπούμε δηλαδή στην Υπερδνειστερία, και να βγούμε από αυτή στην Ουκρανία. Η λύση αυτή έχει τα θετικά των λιγότερων χιλιομέτρων και της αναμονής στα σύνορα, αφού από εδώ μόνο κάτοικοι της Υπερδνειστερίας περνάνε. Το μεγάλο αρνητικό είναι ότι από εκεί και πέρα δεν θα είμαστε ευπρόσδεκτοι στη Μολδαβία... Κι αυτό γιατί αν χρειαστεί να ξαναμπούμε στη χώρα, στα διαβατήρια μας θα έχουμε ένα κενό. Θα υπάρχει σφραγίδα εισόδου στη χώρα, χωρίς να υπάρχει σφραγίδα εξόδου, αφού δεν θα έχουμε βγει από τα επίσημα σύνορα της. Η δεύτερη λύση είναι να οδηγήσουμε περισσότερα χιλιόμετρα, μέχρι την νότια Palanca, επίσημο σύνορο της χώρας, και να περιμένουμε να συναντήσουμε 5-6 ώρες αναμονή στα σύνορα. Έχει ξημερώσει και δεν έχουμε πάρει ακόμα την τελική απόφαση μας...
Εκτός των άλλων ο Κωστής με το Βασίλη πρέπει να είναι στις 7:30 στο ένα από τα ιατρικά κέντρα που έχουμε βρει για να κάνει ο Βασίλης το υποχρεωτικό rapid test, έτσι ώστε να μπορέσουμε να μπούμε στην Ουκρανία. Πραγματικά φτάνουν εκεί στην ώρα τους και βρίσκουν μία μεγάλη ουρά, έξω από το κέντρο... Ο Κωστής μπαίνει και ρωτάει την υπάλληλο. Τον πληροφορεί ότι δεν κάνουν εδώ, παρά μόνο PCR... Πρέπει να πάνε σε άλλο κέντρο. Ακριβώς απέναντι ευτυχώς βρίσκεται ένα άλλο κέντρο. Περιμένουν μέχρι τις 8 που ανοίγει και ρωτάνε και εδώ. Η υπάλληλος τους πληροφορεί ότι θα έπρεπε να έχουν κλείσει ραντεβού! Δύσκολα τα πράγματα... Ο Κωστής επιμένει ευγενικά και τελικά τα καταφέρνει. Μας δέχονται και ο Βασίλης κάνει το τεστ. Μόνο που θα πρέπει να περιμένουμε 4 ώρες για να πάρουμε το χαρτί... Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να πάρουμε το χρόνο μας και να ξεκουραστούμε, αφού όλοι μας το χρειαζόμαστε.
Αργότερα και αφού αναλαμβάνουμε δυνάμεις, μαζεύουμε τα πράγματα μας, φορτώνουμε το αυτοκίνητο και βγαίνουμε να επισκεφτούμε την διπλανή μας αγορά Piata Centrala. Πρόκειται για την μεγαλύτερη αγορά της πόλης, πολυσύχναστη και θορυβώδη, εκεί όπου οι ντόπιοι ψωνίζουν προϊόντα που προέρχονται από ολόκληρη τη χώρα. Είναι ωραία που περπατάμε εδώ. Ευτυχώς ο κόσμος, γενικά, φοράει τη μάσκα του, κάτι που μας κάνει να αισθανόμαστε περισσότερο ασφαλείς. Βγαίνουμε από την αγορά. Η κίνηση στους δρόμους είναι πολύ μεγάλη, ενώ κάθε 2-3 λεπτά ένα ασθενοφόρο τρέχει μανιασμένα προς κάθε κατεύθυνση. Πίνουμε ένα καφέ και τελικά περπατάμε μέχρι το κέντρο για να πάρουμε το χαρτί του Βασίλη. Ευτυχώς είναι έτοιμο και αρνητικό! Τα μαζεύουμε, αποχαιρετούμε την πόλη και αποφασίζουμε να επιλέξουμε την πρώτη λύση. Θα περάσουμε στην Ουκρανία μέσω της Υπερδνειστερίας. Ούτως ή άλλως έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο, αλλά ίσως είναι και μία ευκαιρία να αγοράσει ο Βασίλης εκείνα τα παπούτσια που είχε δει στην Τιράσπολ και το μαγαζί παρόλο που ήταν ανοιχτό, είχε κατεβασμένα τα στόρια του.
Οδηγούμε μέχρι εκεί. Στα σύνορα με την Υπερδνειστερία περνάμε αυτή τη φορά πολύ γρήγορα. Δυστυχώς το μαγαζί στην Τιράσπολ είναι και πάλι κλειστό και ο Βασίλης ρίχνει καντήλια... Συνεχίζουμε προς τα σύνορα με την Ουκρανία. Φτάνουμε και σε 40' είμαστε στην Ουκρανία! Πολύ πιο γρήγορα από ότι περιμέναμε. Ο έλεγχος βέβαια στα Ουκρανικά σύνορα ήταν αναλυτικός, όμως ήμασταν άριστα οργανωμένοι! Είμαστε χαρούμενοι, είμαστε στην Ουκρανία! Οδηγούμε στον αυτοκινητόδρομο Μ16, τον χειρότερο δρόμο που έχουμε οδηγήσει, μετά φυσικά τον δρόμο από την Oaxaca στο Μεξικό!. Δεν μπορούμε να δούμε τίποτα εκτός από το δρόμο, αφού παντού καιροφυλακτούν κίνδυνοι για την ακεραιότητα του αυτοκινήτου μας! Ευτυχώς το μαρτύριο τελειώνει και μπαίνουμε στην Οδησσό. Η είσοδος στην πόλη δεν είναι καθόλου τιμητική. Παρόλα αυτά καθώς πλησιάζουμε στο κέντρο η εικόνα βελτιώνεται. Η κίνηση χαώδης... Φτάνουμε επιτέλους στο εμπορικό κέντρο που είχαμε στόχο. Εδώ θα αλλάξουμε χρήματα και θα αγοράσουμε κάρτες SIM, της εταιρίας Kyivstar, για το κινητό μας. Τα κάνουμε όλα όπως πρέπει. Η ισοτιμία εδώ είναι 1 ευρώ 31,7 χρίβνια. Κάνουμε λίγα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, αγαπημένη μας συνήθεια όταν ταξιδεύουμε, και οδηγούμε για το σπίτι. Το βράδυ έχει ηρεμία και χαλάρωση. Είχε πολύ ένταση η σημερινή μέρα. Μαγειρεύουμε, τρώμε και κοιμόμαστε νωρίς. Είμαστε στην Οδησσό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου