Τόσες συνεχόμενες μέρες δεν έχουμε δει γαλάζιο ουρανό, εκτός από τις πτήσεις με το αεροπλάνο που πετάξαμε πάνω από τα σύννεφα. Σήμερα επιτέλους είναι μία ημέρα ηλιόλουστη και θα την εκμεταλευτούμε τριγυρνώντας στην πόλη της Jeonju. Ξυπνάμε με το πάσο μας, δεν μας βιάζει κάτι άλλωστε. Το μπαλκονάκι μπροστά στο δωμάτιο μας είναι τόσο ήρεμο και γαλήνιο που δεν θέλουμε να φύγουμε. Ο οικοδεσπότης μας, υπερβολικά βοηθητικός και προνοητικός, μας προσέχει και μας βοηθάει με το πρωϊνό την ώρα που βλέπει ότι είμαστε έτοιμοι να το προετοιμάσουμε. Βγαίνουμε λίγο μετά τις 10:00 και κατευθυνόμαστε προς τον ευρύτερο χώρο του ναού Gyeonggijeon, σημαντικό αξιοθέατο, μέσα στην παλιά πόλη. Στο δρόμο περνάμε μπροστά από ένα σχολείο θηλέων και μας κάνει εντύπωση που οι μαθήτριες, ντυμένες όλες με τις στολές τους, φεύγουν τόσο νωρίς. Πολλές από αυτές κρατάνε γλάστρες με λουλούδια. Ίσως σήμερα να είχαν το μάθημα της βοτανικής.
Φτάνουμε στο ναό, πληρώνουμε το εισιτήριο και μπαίνουμε. Μαθήτριες στην είσοδο φωτογραφίζονται με τους φύλακες. Για αρκετή ώρα τριγυρίζουμε μέσα στο χώρο. Μας κάνουν μεγάλη εντύπωση τα "χρονικά" της δυναστείας Chosun, στα οποία οι ιστορικοί της εποχής κατέγραφαν σε χαρτί επί αιώνες θέματα που αφορούσαν την πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία, τον πολιτισμό και τις φυσικές καταστροφές, της κάθε βασιλείας. Τα χρονικά αυτά είναι μοναδικά στον κόσμο, διότι έχουν διασωθεί τα γνήσια (βρίσκονται στη Σεούλ), ενώ ήταν εξαιρετικά αξιόπιστα επειδή οι βασιλιάδες δεν είχαν πρόσβαση στο να αλλάξουν, να παραμορφώσουν ή να διαγράψουν μέρη τους. Βγαίνουμε από το χώρο και αποφασίζουμε να περάσουμε απέναντι, στη νέα πόλη, μέχρι το μεσημέρι, και το απόγευμα να συνεχίσουμε τη βόλτα μας στην παλιά.
Μπαίνουμε στη λαϊκή αγορά, όπου η Λίνα ψάχνει να βρει να αγοράσει ένα συγκεκριμένο παντελόνι που έχει δει, όμως δεν το βρίσκει. Κάνουμε βόλτες στους διαδρόμους και χαζεύουμε. Ο Βασίλης βαριέται... Θέλει βόλτα στην κανούργια αγορά και στα μαγαζιά της. Περπατάμε προς τα εκεί και πέφτουμε σε ένα μεγάλο μαγαζί με οπτικά. Μπαίνουμε μέσα. Ίσως εδώ βρούμε σκελετό που να μοιάζει με τα γυαλιά του Κωστή, που ψάχνει τόσο καιρό να αγοράσει. Μετά από αρκετή αναζήτηση και δοκιμή βρίσκουμε τελικά αυτό που ψάχναμε και σε πολύ καλή τιμή! Επιτέλους ο Κωστής θα αντικαταστήσει αυτόν τον τόσο παλιό σκελετό που μοιάζει να είναι έτοιμος να παραδώσει... Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στην αγορά και εκεί χωρίζουν οι δρόμοι μας. Ο καθένας μπαίνει σε όποιο μαγαζί επιθυμεί και δίνουμε ραντεβού αργότερα να βρεθούμε για φαγητό. Μετά από 1,5 ώρα βρισκόμαστε ξανά όλοι μαζί και πηγαίνουμε στην αλυσίδα φαστ φουντ Mom's Touch για να φάμε δυτικό φαγητό που μας έλειψε. Όλα είναι τέλεια εκτός από τα τζάμια που όπως έχουμε παρατηρήσει σε όλη τη Νότια Κορέα τα έχουν βρώμικα...
Ο Κωστής γυρίζει στο δωμάτιο για μεσημεριανή σιέστα, ενώ οι υπόλοιποι συνεχίζουν ακάθεκτοι τις βόλτες στην αγορά. Πρώτο πράγμα βέβαια η επίσκεψη σε κομμωτήριο και ίσιωμα στα μαλλιά της Λίνας. Ο Βασίλης αγοράζει ένα πολύ ωραίο παντελόνι, ενώ κάνει κοινή φωτογράφιση με τον υπάλληλο που φοράει το ίδιο. Εν τω μεταξύ οι εκδηλώσεις θαυμασμού προς το Βασίλη συνεχίζονται σε κάθε μαγαζί που μπαίνει. Κάποια στιγμή νοιώθει μάλιστα ότι τον ακολουθούν κιόλας. Μέχρι αργά το απόγευμα έχουν γυρίσει όλη την αγορά, έχουν πιει τους καφέδες τους και γυρίζουν να βρουν τον Κωστή στο δωμάτιο. Μικρή ανάπαυλα και όλοι μαζί βγαίνουμε για να περπατήσουμε στην παλιά πόλη.
Η παλιά πόλη αποτελείται από χαμηλά σπιτάκια, μουσεία και καταστήματα. Προσέχουμε αρκετούς ντόπιους επισκέπτες που φορούν παραδοσιακές στολές, κάτι που έχουμε παρατηρήσει να συμβαίνει σε όλη την παλιά πόλη. Είναι συνήθεια εδώ να νοικιάζουν παραδοσιακές φορεσιές και να φωτογραφίζονται. Επίσης, όπως και σε άλλες πόλεις, βλέπουμε μικρά ηλεκτρικά οχήματα που νοικιάζονται με την ώρα.Ρωτάμε και μας λένε 40.000 γουάν (30€) για τις 2 ώρες.
Πιο κάτω βρίσκουμε ένα μαγαζί που προσφέρει ποδόλουτρο και μασάζ στην πλάτη για 13.000 γουαν (9€) τη μισή ώρα. Ο Κωστής με το Βασίλη αποφασίζουν να δοκιμάσουν. Η εμπειρία δεν είναι η αναμενόμενη... Οτιδήποτε προσφέρει το μαγαζί γίνεται είτε από μηχάνημα, είτε το κάνεις μόνος σου. Μας βάζουν τα πόδια μέσα σε μία λεκάνη με ζεστό νερό και άλατα και μας φοράνε στο λαιμό μία συσκευή που κάνει μασάζ στο λαιμό και στην πλάτη. Δεν αντέχουμε να ολοκληρώσουμε τη μισή ώρα, σκουπίζουμε μόνοι μας τα πόδια μας και πριν φύγουμε μας δείχνουν και την κρέμα που πρέπει πάλι μόνοι μας να βάλουμε. Που είναι τα τόσο περιποιητικά μαγαζάκια μασάζ της Ταϋλάνδης; Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στην παλιά πόλη. Η ώρα έχει πάει 19:00. Περπατάμε μέχρι το τυπικό εστιατόριο που μας έχει προτείνει ο οικοδεσπότης μας και μπορούμε να δοκιμάσουμε σούπα με ρίζες φασολιών και ρύζι. Παραγγέλνουμε 2 πιάτα. Ο Βασίλης με τη Λίνα δοκιμάζουν λίγο από το ένα πιάτο και το βρίσκουν άνοστο. Άσε που δεν το εμπλουτίζουν και με τα ξερά φύκια, που μας δίνουν ξεχωριστά... Οι ντόπιοι και ο Κωστής δείχνουν να το ευχαριστιούνται και απορούν!
Μέχρι αργά συνεχίζουμε τη βόλτα μας στην πόλη, μέχρι να φτάσουμε σε ένα κοντινό στο δωμάτιο μας μπαράκι και δροσιζόμαστε με κρύες μπύρες. Συζητάμε για την μέχρι τώρα εμπειρία μας στην Κορέα και συμφωνούμε ότι ναι μεν είναι μία εξαιρετικά ανεπτυγμένη τεχνολογικά χώρα, όχι ομως τόσο όσο θα περιμέναμε. Αυτό βέβαια που έχει ενδιαφέρον είναι πόσο πιο ανεπτυγμένη είναι αυτή η πολύ νεότερη ασιατική δημοκρατία από τη χώρα μας (όπως πολύ σωστά αναφέρει και ο Panos Thrassivoulos Angeletopoulos σε ένα σχόλιο του). Οι μηχανές αλλά και οι άνθρωποι αυτής της χώρας έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα εξαιρετικά φιλόξενο χώρο για να ζήσει κανείς και να δημιουργήσει. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η οικονομία της Νότιας Κορέας έχει καταφέρει να σκαρφαλώσει στις 10 καλύτερες οικονομίες του κόσμου! Γυρίζουμε στο δωμάτιο μας και πέφτουμε για ύπνο. Αύριο φεύγουμε από αυτήν την πόλη, έχοντας νοιώσει τον παλμό της και συνεχίζουμε προς τον βορρά. Σίγουρα η πόλη της Jeonju είναι μία από αυτές που πρέπει να επισκεφτεί κάποιος στη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου