Σήμερα είναι μία ακόμα μέρα που θα ξυπνήσουμε νωρίς, αφού πρέπει να είμαστε νωρίτερα από τις 9:00 στο σταθμό λεωφορείων της πόλης για να αγοράσουμε τα εισιτήρια μας. Ετοιμάζουμε τα σακίδια μας και με τα πόδια φτάνουμε μέχρι τη στάση του λεωφορείου 102 που θα μας οδηγήσει μπροστά στο σταθμό. Στις 8:30 είμαστε εκεί. Βγάζουμε τα εισιτήρια και προλαβαίνουμε να φάμε πρωϊνό στο Paris Baquette, που έχει αρκετές νοστιμιές! Μεταφερόμαστε στην πλατφόρμα 15 όπου θα έρθει το λεωφορείο μας. Ο Κωστής καθώς τρώει τη πεντανόστιμη λουκανόπιτα του πέφτει λίγη μαγιονέζα κάτω. Αμέσως η καθαρίστρια (που έχει δει τη σκηνή) περνάει διακριτικά και καθαρίζει. Αυτό ακριβώς το πράγμα είναι η μεγάλη διαφορά την χώρας με την Ελλάδα. Παντού υπάρχει αρκετό προσωπικό (πιθανώς γιατί αρκετές δουλειές τις έχουν αναλάβει μηχανές), έτσι ώστε να έχουν καταφέρει να έχουν μία τόσο περιποιημένη και τακτοποιημένη χώρα. Από την άλλη αν στην Ελλάδα η καθαρίστρια σε έβλεπε να λερώνεις ίσως άκουγες και κανένα "γαλλικό" για την απροσεξία σου. Ακριβώς στις 9:00 αναχωρούμε για την πόλη Yongin, 2 ώρες περίπου μακριά από εδώ.
Φτάνουμε στο σταθμό λεωφορείων της Yongin και φορτωνόμαστε τα σακίδια μας. Προσπαθούμε να βρούμε το επόμενο μεταφορικό μέσο που θα θα μας οδηγήσει στην Everland, η οποία είναι έξω από την πόλη. Εντωμεταξύ έχει ξεκινήσει η ζέστη... Γυρίζουμε γύρω γύρω, αφού γίνονται έργα και δεν ανταποκρίνονται οι οδηγίες μας με αυτά που βλέπουμε. Ευτυχώς μία κοπέλα μας βοηθάει και μας καθοδηγεί να πάρουμε τον υπέργειο σιδηρόδρομο για να φτάσουμε μέχρι εκεί. Περπατάμε κανένα χιλιόμετρο μέχρι τη στάση και ανεβαίνουμε. Μας κάνει εντύπωση ότι δεν υπάρχει πουθενά οδηγός... Κατεβαίνουμε στη κοντινότερη στάση και από εκεί παίρνουμε το λεωφορείο του θεματικού πάρκου που μας οδηγεί στην είσοδο. Οδύσσεια! Ευτυχώς αμέσως μετά την είσοδο υπάρχει ειδικός χώρος για να αφήσουμε τα σακίδια μας. Ελεύθεροι πια, αλλά ήδη πολύ καταπονημένοι, μπαίνουμε στο πάρκο και ξεκινάμε με καφέ στα starbucks (τα οποία βρίσκονται παντού σε αυτή τη χώρα), για να αναλάβουμε δυνάμεις.
Ξεκινάμε με την περιοχή των ζώων και για κανένα μισάωρο χαζεύουμε γύρω γύρω. Ο Κωστής μας ενημερώνει για τη λειτουργία του πάρκου που μοιάζει με τη Disneyland. Στα πάρκα αυτά υπάρχουν παιχνίδια και δραστηριότητες που για να συμμετέχεις πρέπει να περιμένεις στην ουρά. Ανάλογα με τη δημοφιλία περιμένεις και περισσότερο. Ο χρόνος μπορεί να είναι από 10' μέχρι 3 ώρες (!) αναμονής για μία δραστηριότητα που δε διαρκεί ούτε 2 λεπτά... Δεν είναι λοιπόν να χάνουμε χρόνο με τα ζώα και πρέπει να ξεκινήσουμε να μπαίνουμε στις ουρές. Ξεκινάμε από το T-Express το πιο τρομακτικό τρενάκι του πάρκου με τις σχεδόν κάθετες πτώσεις... Ευτυχώς για να μπεις εδώ πρέπει να έχεις κάνει κράτηση... Συνεχίζουμε με το τελεφερίκ, για να ανεβούμε ξανά στην αρχή. Η αναμονή ευτυχώς δεν είναι μεγάλη. Μπαίνουμε στην ουρά για το μικρό τρομακτικό τρενάκι που γυρίζει και ανάποδα. Περιμένουμε κανένα 20λεπτο και ανεβαίνουμε. Αφήνουμε όλα μας τα πράγματα αφού ενδέχεται να πέσουν. Ο Κωστής βγάζει και τα γυαλιά του. Ούτως ή άλλως δεν θα τα χρειαστεί αφού ο Κωστής με τη Λίνα κλείνουν τα μάτια σε όλη τη διαδρομή ουρλιάζοντας. Κατεβαίνουμε όλοι παραπατώντας και ζαλισμένοι...
Στη συνέχεια βρίσκουμε το πολύ light Rodeo που η Λίνα με το Βασίλη δοκιμάζουν, ενώ όλοι μαζί πάμε στο Columbus Adventure, μία τεράστια βάρκα που ανεβοκατεβαίνει. Αυτό ευτυχώς ούτε μεγάλη ουρά έχει, ούτε μας δημιουργεί κάποια νέα ζάλη. Αντίθετα το διασκεδάζουμε πολύ, ουρλιάζοντας μαζί με όλους τους συνεπιβάτες μας σε κάθε ανέβασμα της βάρκας. Απέναντι μας ένας πιτσιρικάς δείχνει να μην το χαίρεται καθόλου...
Προχωρούμε προς το εντυπωσιακό Thunder Falls, το τρενάκι που πέφτει μέσα στο νερό. Εδώ η ουρά είναι γύρω στη μία ώρα, που ευτυχώς περνάει γρήγορα. Το ίδιο το τρενάκι είναι πολύ εντυπωσιακό και το διασκεδάζουμε πάρα πολύ! Συνεχίζουμε τις βόλτες μας στο πάρκο, μπαίνοντας και σε κανένα μαγαζί με αναμνηστικά.
Έχουμε αρχίσει να πεινάμε και σκεφτόμαστε να φάμε εδώ στο πάρκο. Η Λίνα όμως θέλει να ανεβεί και στο καρουζέλ. Το ευχαριστιέται τελικά πολύ!
Παίρνουμε ένα ακόμα τελεφερίκ για να ανεβούμε πάλι στην αρχή και να βρούμε τα εστιατόρια. Τρώμε χάμπουργκερς και συμφωνούμε όλοι ότι ήρθε η ώρα να φύγουμε από το πάρκο. Η ζέστη και η υγρασία δεν μας βοηθάνε να συνεχίσουμε άλλο. Είδαμε ούτως ή άλλως αρκετά πράγματα.
Φορτωνόμαστε τα σακίδια μας και περπατάμε μέχρι τη στάση του 5002Β, το οποίο είναι η φθηνότερη λύση για να φτάσουμε στη Σεούλ. Όταν έρχεται το λεωφορείο είναι εντυπωσιακό που κανένας δεν παίρνει τη σειρά του άλλου. Κάνουμε 1 ώρα να φτάσουμε μέχρι το τέρμα, που είναι ο σταθμός Gangnam (από τη γειτονιά αυτή πήρε το όνομα του το τραγούδι Gangnam Style). Η πόλη γύρω μας δείχνει εκπληκτική και εξαιρετικά μοντέρνα! Περπατάμε μέχρι το μετρό και αισθανόμαστε τα σακίδια στον ώμο μας βαρύτερα, αφού από το πρωί τα κουβαλάμε στην πλάτη μας. Αλλάζουμε 3 διαφορετικές γραμμές μέχρι τη συνοικία που βρίσκεται το σπίτι μας. Τα βαγόνια των τρένων είναι γεμάτα κόσμο, αφού μάλλον είναι η ώρα που ο κόσμος έχει τελειώσει τη δουλειά του. Σε μία στάση ο κόσμος που βγαίνει σπρώχνει το Βασίλη έξω από το βαγόνι. Τα καταφέρνει και επανέρχεται.
Ευτυχώς από τη στάση του μετρό που κατεβαίνουμε είναι κοντά το σπίτι. Το βρίσκουμε εύκολα. Όλα και εδώ είναι ηλεκτρονικά. Πληκτρολογώντας τους σωστούς κωδικούς σε όλες τις κλειδαριές που συναντούμε μπαίνουμε μέσα. Το σπίτι είναι εξαιρετικό! Είναι στον 8ο όροφο και έχουμε θέα την πόλη, ενώ η γειτονιά μας δείχνει να είναι πολύ ζωντανή. Κανένας μας δεν έχει κουράγιο να βγει από το δωμάτιο μέχρι αύριο το πρωί. Τακτοποιούμαστε. Ο Κωστής αγοράζει από κάτω μερικά υλικά που μας λείπουν, για να φτιάξουμε μία γενναία μακαρονάδα για το καθένα μας και να δροσιστούμε με κρύα μπύρα χαζεύοντας αυτήν την ωραία θέα. Το μόνο που δεν μπορούμε να βρούμε εύκολα στην Κορέα είναι το βούτυρο και εφαρμόζουμε εναλλακτική λύση. Η μακαρονάδα βγαίνει περισσότερο αλατισμένη από το κανονικό, παρόλα αυτά την καταφέρνουμε όλη. Σκεφτόμαστε βέβαια πόσο νερό έχουμε να πιούμε όλο το βράδυ! Είμαστε χαρούμενοι που φτάσαμε στη Σεούλ και ανυπομονούμε αύριο να την εξερευνήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου