Όλο το βράδυ το περάσαμε όλοι μας πίνοντας νερό. Η χθεσινή αλμυρή μακαρονάδα "μίλησε"! Ευτυχώς σήμερα δεν τρέχουμε για κάτι. Ξυπνάμε με το πάσο μας, ετοιμαζόμαστε και γύρω στις 9:30 βγαίνουμε για να εξερευνήσουμε την πόλη. Πρώτη μας στάση είναι το Dongdaemun Design Plaza, ένα μοντέρνο οικοδόμημα που μοιάζει σαν να βγήκε από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Φτάνουμε στη στάση του μετρό και κατεβαίνουμε. Είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακό και πελώριο! To Dongdaemun Design Plaza είναι ένα ορόσημο για την πόλη της Σεούλ και ο κύριος λόγος που η πόλη χαρακτηρίστηκε ως Παγκόσμια Πρωτεύουσα Σχεδιασμού το 2010. Βγάζουμε φωτογραφίες και το εξερευνούμε. Κάτω εδώ που είμαστε υπάρχουν μαγαζάκια με φαγητό, έτσι καθόμαστε και τρώμε κάτι για πρωϊνο. Εκτός από τα μαγαζάκια αυτά υπάρχουν εκθεσιακοί χώροι, μουσείο, αίθουσες συνεδριάσεων και γραφεία. Δυστυχώς η έκθεση που θέλουμε να επισκεφτούμε είναι κλειστή, αφού εκτελούνται κάποιες εργασίες εδώ.
Ανεβαίνουμε προς το επάνω επίπεδο, όπου μπροστά από μία εσοχή της γενικής κατασκευής υπάρχει ένα πιάνο όπου ένας πιανίστας παίζει κλασικά κομμάτια. Μας αρέσει και καθόμαστε. Η ακουστική είναι εξαιρετική.
Μέσα στην εσοχή υπάρχουν και μόνιμες ξαπλώστες, όπου ο κόσμος μπορεί να κάνει μία στάση και να χαλαρώσει. Αφού ξεκουραζόμαστε συνεχίζουμε τη βόλτα μας. Γύρω μας υπάρχουν παντού ουρανοξύστες. Μέχρι στιγμής έχουμε δει πολύ λίγα πράγματα αλλά μας φαίνεται ότι η πόλη της Σεούλ είναι από τις πιο εντυπωσιακές πρωτεύουσες που έχουμε δει. Μπαίνουμε σε μία αγορά, όμως δεν αγοράζουμε τσάντα, για την Κλαίρη που μας το ζήτησε, αφού θυμώνουμε με την πωλήτρια η οποία μας απαγορεύει να φωτογραφίσουμε τις τσάντες της για να τις δει η ενδιαφερόμενη...
Γυρίζουμε προς το μετρό. Η ζέστη αρχίζει να μας ενοχλεί. Μεταφερόμαστε σε μία άλλη περιοχή της πόλης για να επισκεφτούμε το μουσείο Leeum, το οποίο είναι στη λίστα μας. Φτάνουμε. Το μουσείο είναι δωρεάν, όπμως απαιτεί να έχει προηγηθεί κράτηση. Η κοπέλα μας βγάζει εισιτήρια, αλλά μας ενημερώνει ότι την επόμενη φορά (;) θα πρέπει να κάνουμε κράτηση. Η αρχιτεκτονική του μουσείου είναι μοναδική και πολύ μοντέρνα, ενώ αποτελείται από δύο τμήματα. Δυστυχώς αυτό που θέλαμε να δούμε, το τμήμα της μοντέρνας τέχνης, είναι κλειστό σήμερα, έτσι βλέπουμε μόνο το τμήμα που αφορά στην παραδοσιακή κορεατική τέχνη. Τα εκθέματα που βλέπουμε είναι πολύ εντυπωσιακά και σημαντικά, το μάτι μας όμως τραβάει το ίδιο το κτίριο και οι αισθητικές παρεμβάσεις του. Φεύγουμε με επόμενη στάση την αγορά Gwangjang, όπου έχουμε σχεδιάσει να φάμε για μεσημεριανό.
Έξω από το μουσείο μας τραβάει την προσοχή ένα εντυπωσιακό σε σχεδιασμό μαγαζί, με αρώματα και έλαια, τα οποία τα προωθεί έχοντας γεμίσει τους τοίχους με σκίτσα ερωτικού περιεχομένου. Περίεργο και ενδιαφέρον!
Φτάνουμε στο μετρό. Περιμένοντας το τρένο να έρθει προσέχουμε για ακόμα μία φορά τα κορίτσια που κυκλοφορούν με ένα μπικουτί στο κεφάλι τους, μπροστά στη φράτζα, κάτι που μάλλον είναι μόδα εδώ. Ένας πιτσιρικάς προσπαθεί να μας πάρει τη σειρά και ο παππούς του τον νουθετεί. Είναι μία πολύ ωραία σκηνή!
Με το μετρό φτάνουμε γρήγορα στην αγορά Gwangjang. Στην αγορά αυτή, εκτός των κλασικών πάγκων μίας αγοράς υπάρχουν δεκάδες μαγειρεία που μπορείς να καθίσεις και να φας τα ντόπια κορεάτικα φαγητά και όχι μόνο. Η αγορά είναι αρκετά γνωστή, έτσι βρίσκουμε πολλούς τουρίστες που κάνουν τις βόλτες τους εδώ και στριμώχνονται στα μικρά παγκάκια, που υπάρχουν μπροστά από κάθε μαγειρείο και δοκιμάζουν τις διάφορες γεύσεις. Εμείς τρώμε τηγανητές πίτες με χοιρινό, χαζεύουμε το χαμό που επικρατεί εδώ και φωτογραφίζουμε.
Γυρίζουμε προς το σπίτι μας για να ξεκουραστούμε. Στη στάση του μετρό που κατεβαίνουμε υπάρχει αστυνομία και μας υποχρεώνουν να βγούμε από άλλη έξοδο. Βγαίνουμε στην επιφάνεια και αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει κάποια καθιστική διαμαρτυρία, από πολλούς νέους ανθρώπους, πολλοί από αυτούς με δάκρυα στα μάτια. Υπάρχουν ομιλίες και χειροκροτήματα. Διαβάζουμε και βρίσκουμε ότι αυτό είναι μία διαμαρτυρία ενάντια στον πόλεμο, αφού φέτος κλείνουν 70 χρόνια από τον τερματισμό του πολέμου με τη Βόρεια Κορέα.
Φτάνουμε στο σπίτι μας και μέχρι το απόγευμα ξεκουραζόμαστε. Αργότερα το απόγευμα βγαίνουμε έξω για την πολυσύχναστη συνοικία Hongdae, όπου φτάνουμε μετά από μερικές στάσεις του μετρό.
Δυστυχώς έχει αρχίσει η βροχή και κυκλοφορούμε με τις ομπρέλες μας. Κάνουμε στάση για καφέ στο Thanks Nature Cafe, το οποίο φιλοξενεί ζωντανά πρόβατα, ευτυχώς έξω από αυτό. Μετά την απαραίτητη στάση συνεχίζουμε. Η βροχή άλλοτε σταματάει και άλλοτε ξαναρχίζει, έτσι είμαστε με την ομπρέλα στο χέρι. Περπατάμε μέχρι το ξακουστό κομμωτήριο Soonsiki, στο οποίο ο Βασίλης θέλει να κουρευτεί αλλά και να ζήσει αυτήν την εμπειρία. Κλείνουμε ραντεβού για αύριο στις 10:00. Η τιμή του κουρέματος είναι μάλλον φυσιολογική, για ένα τόσο γνωστό κομμωτήριο, αφού θα κοστίσει λίγο κάτω από 25€. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στην περιοχή, όπου γίνεται πραγματικά χαμός από κόσμο. Μπαίνουμε σε διάφορα μαγαζιά είτε για να χαζέψουμε, είτε για να πάρουμε δωράκια. Προσέχουμε ότι στην περιοχή υπάρχουν πολλά πολυόροφα οικοδομήματα, τα οποία είναι χωρισμένα σε μικρά στούντιο, όπου μπορεί κάποιος να τραγουδήσει καραόκε με την παρέα του. Εμείς βλέπουμε απ' έξω τι συμβαίνει σε κάθε ένα από αυτά. Ενδιαφέρον!
Μέχρι αργά γυρίζουμε στη τόσο ζωντανή γειτονιά, που καθώς περνάει η ώρα ο κόσμος πολλαπλασιάζεται. Μία βροχή που ετοιμάζεται να ξεκινήσει μας ωθεί να γυρίσουμε προς την περιοχή κοντά στο σπίτι μας. Γυρίζουμε, αφήνουμε τα πράγματα μας και καθόμαστε σε ένα συμπαθητικό μαγαζί για κοτόπουλο και κρύα μπύρα. Καθώς γυριζουμε στο σπίτι μας και μέσα σε τόσο πολυσύχναστο μέρος βλέπουμε μια κοπέλα που γυρίζει και βρίσκει το πορτοφόλι και τις κάρτες της που της είχαν πέσει κάτω στο δρόμο. Κανένας δεν προσπάθησε να τα πάρει! Η μέρα μας τελείωσε και σήμερα. Αύριο η εξερεύνηση της Σεούλ συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου