Σήμερα αρχίζει η επιστροφή μας στην Ελλάδα. Έχουμε ελεύθερο όλο το πρωϊνό μας στην πόλη, μέχρι τις 14:00 που θα ξεκινήσουμε για το αεροδρόμιο. Ετοιμάζουμε τα σακίδια μας και στις 10:00 αφήνουμε το δωμάτιο. Έχουμε συνεννοηθεί με τον οικοδεσπότη να χρησιμοποιήσουμε το χώρο φύλαξης αποσκευών και αφήνουμε όλα μας τα σακίδια εδώ. Βγαίνουμε στην πόλη με πρώτη στάση την αγορά Dongdaemun, που δεν προλάβαμε να εξερευνήσουμε την πρώτη μέρα. Πιστεύουμε ότι εκεί θα βρούμε κάποια ψιλολόγια που ψάχνουμε. Παίρνουμε τη γραμμή 1 από την αγαπημένη μας στάση πλέον το Jonggak. Φτάνουμε. Ανακαλύπτουμε ότι δεν μας κάνει αυτή η αγορά και μπαίνουμε σε ένα συμπαθητικό καφέ για να αποφασίσουμε για τη συνέχεια.
Κάνουμε κριτική για το φετινό μας ταξίδι και το συγκρίνουμε με το περσινό στη Νότια Αμερική. Φέτος περάσαμε εξαιρετικά και είδαμε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Η κουζίνα της Νότιας Κορέας από την άλλη εντυπωσίασε μόνο τον Κωστή. Η τεχνολογία, η καθαριότητα, η τάξη και η ασφάλεια ήταν σε υψηλότατο επίπεδο, όμως τελικά δεν παίζει πάντα ρόλο αυτό. Ίσως και να μην έχουμε τελικά την ανάγκη να είναι τόσο τακτοποιημένα τα πράγματα... Συμφωνούμε λοιπόν όλοι ότι το περσινό είχε περισσότερες συγκινήσεις και πιο έντονες εικόνες. Περισσότερα πράγματα έμειναν μέσα μας. Από την άλλη και το φετινό ταξίδι, έμεινε στην καρδιά μας, ενώ κέρδισε με άνεση την κατηγορία Αγορές (Βασίλης)! Αποφασίζουμε να συνεχίζουμε για την αγορά Hongdae, όπου σίγουρα θα βρούμε περισσότερα πράγματα για δωράκια. Δυστυχώς ο χρόνος με το μετρό περνάει γρήγορα, αφού το ένα μέρος από το άλλο θέλει πάνω από 30' διαδρομή... Για πάνω από μία ώρα γυρίζουμε στην αγορά, με τον ήλιο καυτό, να δυσκολεύει τη ζωή μας. Τελευταία μέρα και κάνουμε το τελευταίο μας Photo Booth. Και πάλι γελάμε πολύ!
Λίγο μετά τις 13:00 καθόμαστε και τρώμε χάμπουργκερς για μεσημεριανό και παίρνουμε το μετρό για το MJ Stay, για να ζωστούμε τα σακίδια μας και να ξεκινήσουμε για το αεροδρόμιο. Ευτυχώς η διαδρομή που θα κάνουμε με το βάρος στην πλάτη μας δεν είναι πολύ μεγάλο, άσε που είναι και το τελευταίο! Με το μετρό, που είναι και η φθηνότερη λύση, φτάνουμε. Ευτυχώς η κοπέλα που κάνουμε check-in είναι πολύ εξυπηρετική και βοηθητική και δεν μας αναγκάζει να αδειάσουμε μέρος της μεγάλης βαλίτσας που κουβαλάμε, η οποία ξεπερνάει τα 23 κιλά βάρος, αφού προσθέτει όλα τα σακίδια μαζί για τους τρεις μας. Η Etihad που πετάμε είναι μία εξαιρετική εταιρία σε όλους τους τομείς της. Χωρίς καμία καθυστέρηση στις 17:55 ξεκινάμε την πτήση μας για το Άμπου Ντάμπι. Αναμένουμε να προσγειωθούμε γύρω στις 22:00 (τοπική ώρα), μετά από 9 ώρες πτήση.
Τα παράθυρα στο αεροπλάνο σκουραίνουν με το πάτημα ενός κουμπιού! Δεν έχουμε δει άλλη φορά κάτι τέτοιο. Η πτήση μας είναι χωρίς απρόοπτα. Πετάμε αυτή τη φορά επάνω από τη Ντάκα και τη Λαχόρη. Προσγειωνόμαστε στην ώρα μας στο Άμπου Ντάμπι. Η επόμενη πτήση μας για την Αθήνα είναι στις 9:15 το πρωί, έτσι εκμεταλλευόμαστε το γεγονός της μεγάλης αναμονής και κάνουμε χρήση του προνομίου να κοιμηθούμε το βράδυ σε ξενοδοχείο που το πληρώνει η Etihad. Έχουμε κάνει μάλιστα κράτηση εδώ και καιρό. Είναι μία καλή ευκαιρία να κοιμηθούμε και σε ένα πιο χλιδάτο ξενοδοχείο! Το ξενοδοχείο βρίσκεται στην πόλη, 30 χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο. Με ταξί μεταφερόμαστε μέσα σε 20΄ εκεί και πληρώνουμε γύρω στα 25€, μαζί με το φιλοδώρημα που ήθελε ευγενικά ο ταξιτζής. Τέλεια! Το ξενοδοχείο είναι πραγματικά εξαιρετικό, ενώ ο Βασίλης κοιμάται για πρώτη φορά σε ολοδικό του δωμάτιο! Είναι πολύ ευχαριστημένος!
Το πρωί σηκωνόμαστε νωρίς και αποφασίζουμε να φάμε το πρωϊνό του ξενοδοχείου, το οποίο στοιχίζει 10€ το άτομο. Πετυχαίνουμε διάνα! Κατεβαίνουμε και βλέπουμε ένα τεράστιο μπουφέ με ότι καλό μπορείς να φανταστείς (Το ξεπερνάει μόνο ο μπουφές που θυμόμαστε στην Αβάνα που ήταν ίσως και δεκαπλάσιος!). Δεν ξέρουμε τι να πρωτοδιαλέξουμε. Με ταξί πάλι γυρίζουμε στο αεροδρόμιο. Ο ταξιτζής μας έχει βάλει πολύ ωραία και ξεσηκωτική μουσική! Ο Βασίλης και η Λίνα σκέφτονται που θα πήγαιναν τώρα αν συνεχίζονταν οι διακοπές μας. Ομόφωνα αποφασίζουν την Ιαπωνία! Βλέπουμε πάλι το Μεγάλο λευκό τζαμί με το φως της ημέρας, το οποίο είναι μαγευτικό! Φτάνουμε στο Terminal 3, περνάμε τον έλεγχο και κάνουμε τα μικρά ψώνια στο duty free. Στις 9:00 είμαστε μέσα στο αεροπλάνο και απογειωνόμαστε με μικρή καθυστέρηση. Ο πιλότος το γκαζώνει και προσγειωνόμαστε στην ώρα μας, στις 13:00 στην Αθήνα.
Από εκεί ο δρόμος είναι γνωστός. Παραλαμβάνουμε το αυτοκίνητο μας από το πάρκινγκ X-Fly και οδηγούμε για τη Λάρισα. Κάνουμε στάση για φαγητό στα Καμένα Βούρλα. Μας έλειψε ομολογουμένως ο γύρος! Συνεχίζουμε προς τη Λάρισα και δυστυχώς αρχίζουμε να βλέπουμε τις φωτιές που τόσες μέρες διαβάζουμε στις ειδήσεις και σφίγγεται η καρδιά μας... Στη Λαμία, στην Αγχίαλο και στο Βελεστίνο. Κάποιες στιγμές βλέπουμε και από τις 2 πλευρές του δρόμου φωτιές, ενώ σε ένα σημείο περνάμε δίπλα από δέντρα που καίγονται πάνω στο δρόμο... Είναι τόσο κρίμα... Φτάνουμε στη Λάρισα με ανάμικτα αισθήματα. Ένα ταξίδι ακόμα έφτασε στο τέλος του. Είμαστε κουρασμένοι σωματικά, αλλά τόσο ξεκούραστοι πνευματικά! Είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε μία ακόμα εργασιακή χρονιά μέχρι το επόμενο ταξίδι μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου