Ημέρα 3η: Η μεγάλη πτήση πάνω από τον Ατλαντικό

Σήμερα ξυπνάμε στις 5:00 για να προλάβουμε να είμαστε νωρίς στο αεροδρόμιο. Ο Κωστής φτιάχνει τα σαντουιτσάκια μας. Φεύγουμε στην ώρα μας και με το αυτοκίνητο οδηγούμε μέχρι το Park & Fly, ένα ιδιωτικό πάρκιγκ, δίπλα στο αεροδρόμιο, σαν αυτά που έχουμε στην Ελλάδα. Το κόστος για έναν μήνα είναι 90€. Με βανάκι μας μεταφέρουν στο Διεθνές αεροδρόμιο της Σόφιας, από το οποίο δεν έχουμε πετάξει καμία άλλη φορά. Μας φαίνεται πολύ μοντέρνο και καινούργιο. Με το που φτάνουμε βλέπουμε μία πολύ μεγάλη ουρά για την Turkish Airlines που θα πετάξουμε. Ευτυχώς προχωράει γρήγορα. Έρχεται η σειρά μας. Η κοπέλα μας ενημερώνει ότι η πτήση από το Σάο Πάολο προς το Μπουένος Άιρες έχει ακυρωθεί και μας ρωτάει αν έχουμε ενημερωθεί. Ο Κωστής οριακό εγκεφαλικό! Αναμένουμε με υπομονή την κοπέλα να ενημερωθεί για την κατάσταση και τις εναλλακτικές μας. Ευτυχώς μετά από λίγο μας ενημερώνει ότι όλα είναι καλά και επειδή η πτήση αυτή είναι για την επόμενη ημέρα δεν την βλέπει στο σύστημα. Η καρδιά μας επανέρχεται στη θέση της. 

Δίνουμε τα σακίδια μας και περπατάμε προς την πύλη αναχώρησης. Αγοράζουμε ένα μικρό νεράκι με 2€! Το αεροπλάνο απογειώνεται στην ώρα του και μετά από περίπου 1 ώρα και 640 χιλιόμετρα φτάνουμε στο καινούργιο τεράστιο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, που δεν έχουμε επισκεφτεί ποτέ. Είναι τόσο μεγάλο που το αεροπλάνο κάνει 15 λεπτά για να σταματήσει στη θέση στάθμευσης! Κατεβαίνουμε στο χώρο transit. Πραγματικά είναι πολύ εντυπωσιακό! Κάνουμε βόλτες στα μαγαζιά και τα αφορολόγητα. Όλες οι ακριβές εταιρίες είναι μαζεμένες εδώ. Κι εδώ φυσικά οι τιμές είναι στα ύψη! Ένα μικρό σάντουιτς έχει 13€... Ευτυχώς έχουμε κάνει το κουμάντο μας. Το αεροπλάνο μας για το Σάο Πάολο πετάει στις 13:40. Αρκετά νωρίτερα φτάνουμε στην πύλη αναχώρησης και περιμένουμε. Μπαίνουμε στην ώρα μας στο αεροπλάνο. Οι θέσεις μας είναι πίσω και διαπιστώνουμε ότι παρόλο που όλες οι μπροστινές θέσεις είναι ασφυκτικά γεμάτες, πίσω υπάρχουν πολλές ελεύθερες! Τέλεια! Όλες μας οι διπλανές θέσεις είναι κενές, έτσι θα μπορούμε να κοιμηθούμε λίγο καλύτερα! Η πτήση είναι 13 ώρες... 

Το αεροπλάνο απογειώνεται με μικρή καθυστέρηση. Οι ώρες περνάνε γρήγορα, Βλέπουμε ταινίες, παίζουμε παιχνίδια, κοιμόμαστε και φυσικά τρώμε 2 γεύματα. Στις 20:30, ώρα Βραζιλίας, προσγειωνόμαστε στο GRU. Έχουμε 6 ώρες διαφορά από την Ελλάδα. Δυστυχώς στον έλεγχο διαβατηρίων βλέπουμε μία τεράστια ουρά και αμέσως καταλαβαίνουμε ότι θα χάσουμε το τρένο των 22:00 για το κέντρο της πόλης, Πράγματι λίγο πριν τις 22:00 έρχεται η σειρά μας. Περνάμε τον έλεγχο, παραλαμβάνουμε τα σακίδια μας και παίρνουμε το δωρεάν λεωφορείο για το σταθμό των τρένων, που είναι ασφυκτικά γεμάτο. Ευτυχώς δεν χρειάζεται να κάνουμε συνάλλαγμα, αφού ο φίλος μας ο Νίκος που ταξίδεψε πριν λίγο καιρό στο Ρίο, μας έφερε Βραζιλιάνικα real.  Στις 23:00 το τρένο αναχωρεί και στις 23:30 φτάνουμε στο κέντρο. Το τρένο αυτό είναι ο γρηγορότερος και φθηνότερος τρόπος να πάει κάποιος στο αεροδρόμιο. Με τα πόδια περπατάμε μέχρι το σπίτι μας που είναι πολύ κοντά. Μπαίνουμε μέσα. Το σπίτι είναι πολύ βασικό. Δεν έχει κουβέρτες, έχει λίγο ψύχρα και στο δωμάτιο μας το παράθυρο έχει μία τέλεια στρογγυλή τρύπα που δεν κλείνει... Βάζουμε τα φούτερ μας και πέφτουμε για ύπνο. Ούτως ή άλλως αυτό είναι το μόνο που θέλουμε, μετά από τη σημερινή ημέρα. Αύριο θα περπατήσουμε στο Σάο Πάολο.