Ημέρα 6η: Δεύτερη μέρα στο τρένο

Δεύτερο ξημέρωμα στο τρένο και ο Κωστής σηκώνεται νωρίς. Στάση στις 8:17 στο TYUMEN για 20'. Ο Κωστής κατεβαίνει για προμήθεια φρέσκου ψωμιού για το πρωϊνό. Δυστυχώς στο μαγαζί που είναι 24 ώρες ανοιχτό βρίσκει μόνο χθεσινό τσουρέκι, ό,τι πρέπει όμως για τα παιδιά. Το τρένο συνεχίζει το δρόμο του. Έχουμε ήδη φτάσει τα 2200 χιλιόμετρα μακρυά από τη Μόσχα! Η Λίνα ξυπνάει και αυτή. Τρώμε πρωϊνό και αφού τα παιδιά κοιμούνται ακόμη γαλήνια βλέπουμε, μία από τις ταινίες που κουβαλάμε στο φορητό μας, την "Γέφυρα των Κατασκόπων". Κατάσκοποι, ψυχρός πόλεμος Ρωσίας-Αμερικής, ταμάμ... Η ταινία είναι εξαιρετική! Αρκετά αργότερα τα παιδιά ξυπνούν το ένα μετά το άλλο. Τρώνε το τσουρέκι τους με μερέντα και πιάνουν τα τάμπλετ και κινητά για να περάσουν την ώρα τους. Το τοπίο έξω δεν έχει αλλάξει καθόλου. Πράσινο και πάλι πράσινο. Απέραντα λιβάδια και δάση.

Καθόμαστε και φτιάχουμε μία λίστα με τα απολύτως απαραίτητα που πρέπει να έχει κάποιος στο ταξίδι με τον υπερσιβηρικό, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες μας , αλλά και τις παροχές του τρένου. Καταλήξαμε στα παρακάτω:

• Ποτήρια, πιάτα, μπολ, πηρούνια, κουτάλια 1 χρήσης
• Σέικερ-δοσομετρητής
• Χαρτί κουζίνας
• Σούπες στιγμής, κονσέρβες, πουρές, κους-κους, αυγά βραστά
• Αλάτι, πιπέρι, ζάχαρη, καφές
• Σακούλες σκουπιδιών
• Σαγιονάρες
• Πολύμπριζο
• Σουγιάς
• Αντισηπτικά χεριών
• Κινητό τηλέφωνο με δεδομένα

Οι τουαλέτες του τρένου είναι αεροπορικού τύπου, και είναι 2 σε κάθε βαγόνι. Είναι σχετικά καθαρές, αφού καθαρίζοντα κάθε μέρα . Σε αυτές υπάρχει χαρτί, σαπούνι, καθίσματα τουαλέτας και νερό που δεν πίνεται και που βγαίνει δύσκολα από ένα μηχανισμό που πρέπει να πιέσεις με τα χέρια. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να πλύνεις εύκολα τα πιάτα σου εκεί. Wifi στο τρένο δεν υπάρχει. Εμείς αυτό που κάναμε είναι να ενεργοποιήσουμε το tethering του κινητού, ίσα - ίσα όμως για να ανεβάσουμε τα posts του blog. Η λειτουργία αυτή τελειώνει γρήγορα την μπαταρία. Τα δεδομένα μέχρι στιγμής και η σύνδεση του κινητού με την καλύτερη εταιρία κινητής τηλεφωνίας στη Ρωσία, MEGAFON, είναι γενικά σε καλά επίπεδα. Υπάρχουν βέβαια και περιοχές που δεν υπάρχει σύνδεση όμως σε όλους τους σταθμούς απολαμβάνουμε 4G.

Ετοιμάζουμε το μεσημεριανό μας. Πουρές, νούντλς και φυσικά κορν μπιφ. Πίνουμε κρύα μπύρα, που αγοράζουμε από το εστιατόριο. Τώρα πλέον ο κύριος του εστιατορίου μας ξέρει και του δείχνουμε μόνο την ποσότητα με τα δάχτυλα... Έρχεται η ώρα της σιέστας. Σε αυτή περνάμε από το OMSK που φυσικά δεν βλέπουμε. Το τρένο προχωρά ασταμάτητα! Το απόιγευμα ο καθένας ασχολείται και με κάτι, μέχρι που αργά το απόγευμα φτάνουμε στην πόλη BARABINSK.Εδώ η στάση είναι για 30'. Πρώτη φορά βλέπουμε πλανώδιους, που πουλάνε ομούλ (είδος καπνιστού σολωμού) και πλεχτά. Αποφασίζουμε να μην αγοράσουμε το καπνιστό ψάρι, αφού φοβόμαστε μην μας κλείσει στην τουαλέτα για κανά δυο μέρες... Από την άλλη η Λίνα ρωτάει για τα πλεχτά σάλια που ξεκινάνε από 1000 ρούβλια (14€). Στο τέλος ούτε και αυτή αγοράζει.

Το τρένο αναχωρεί και ετοιμάζουμε το παραδοσιακό μας βραδινό. Σούπα! Τα παιδιά την λατρεύουν! Την φτιάχνουν πλέον μόνοι τους. Φτιάχνουμε και ντάκο, χωρίς όμως τυρί φέτα, που θα κάνουμε πολλές μέρες να φάμε. Το βράδυ έχει ταινίες, παιχνίδια και ύπνο, διαφορετικά για τον καθένα. Πάντως στο NOVOSIBIRSK που πιάνουμε μετά τα μεσάνυχτα, όλοι κοιμόμαστε. Αύριο είναι η τελευταία γεμάτη μέρα στο τρένο. Μεθαύριο το πρωί φτάνουμε στο Ιρκούτσκ.