Σήμερα όπως όλες τις μέρες ξυπνάμε νωρίς. Έχουμε να κάνουμε λίγο πάνω από 200 χιλιόμετρα, μέχρι το Εθνικό Κρκα, στην Κροατία. Αφήνουμε αυτήν την υπέροχη χώρα, τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, η οποία μας χάρισε μοναδικές εικόνες. Αφήνουμε επίσης και το εξαιρετικό αυτό κάμπινγκ, το Autocamp Green Park, δίπλα στο Νερέτβα, που το συστήνουμε ανεπιφύλακτα σε όποιον επισκεφθεί την περιοχή. Χθες το βράδυ η ιδιοκτήτρια μας αγκάλιασε έναν - έναν και μας χάρισε και ένα αναμνηστικό από την πόλη του Μόσταρ. Στις 7:30 πατάμε το γκάζι και αναχωρούμε. Επιλέγουμε να περάσουμε μέσα από την πόλη Capljina, όπου ο δρόμος φαίνεται καλύτερος και στη συνέχεια να βρούμε τον αυτοκινητόδρομο Α1, ο οποίος θα μας οδηγήσει μέχρι το τελικό προορισμό μας. Όλα πηγαίνουν καλά, περνάμε πολύ γρήγορα τα σύνορα, μπαίνουμε ξανά στην Κροατία, και οδηγούμε πλέον όπως και για όλο το υπόλοιπο ταξίδι, σε καλούς αυτοκινητοδρόμους. Γύρω στις 10:30 φτάνουμε στο κάμπινγκ μας, το Autocamp Krka, 2 χιλιόμετρα από το ομώνυμο πάρκο. Φαίνεται αρκετά καλό και οργανωμένο, με χαλίκι και πολλά πεύκα που δημιουργούν μπόλικη σκιά, όμως το μεγάλο του προτέρημα είναι η πισίνα. Στήνουμε το τροχόσπιτο και πάμε όλοι για μία ή περισσότερες βουτιές.
Μέχρι τις 16:00 μένουμε στο κάμπινγκ. Μαγειρεύουμε πατάτες φούρνου, τις οποίες εξαφανίζουμε και κάνουμε τη μεσημεριανή μας σιέστα. Στο πρόγραμμα μας είναι να επισκεφτούμε το Εθνικό πάρκο Κρκα, μετά τις 16:00 που η τιμή πέφτει 30%, όπως και ο ήλιος που είναι αρκετά καυτός. Πραγματικά την ώρα που πρέπει φτάνουμε στο πάρκο, στην είσοδο Lozovac που είναι πιο κοντά μας, και παρκάρουμε δωρεάν στο χώρο του πάρκινγκ. Πληρώνουμε συνολικά για να μπούμε 470 kuna (64 ευρώ). Ευτυχώς στην τιμή περιλαμβάνεται και η μετάβαση με λεωφορείο από το πάρκινγκ μέχρι την είσοδο στο πιο δημοφιλές κομμάτι του το Skradinski buk, όπου ξύλινα μονοπάτια δημιουργούν μία κυκλική διαδρομή, γύρω από τους μεγαλύτερους καταρράκτες του πάρκου. Υπάρχουν σημεία με εστιατόρια, χώρους αναψυχής, ενώ σε ένα σημείο επιτρέπεται και το κολύμπι. Μέσα σε 2-2,5 ώρες μπορεί να καλυφθεί αυτή η διαδρομή με τις ανάλογες στάσεις. Φτάνουμε ως μοναδικοί επιβάτες του λεωφορείου στην είσοδο και ξεκινάμε.
Συναντάμε ένα ζευγάρι Ελλήνων, κάτι που δεν μας συμβαίνει συχνά. Συζητάμε για τις εμπειρίες μας. Μας προτείνουν να πάρουμε το μονοπάτι ανάποδα, όμως εμείς κρατάμε το αρχικό μας σχέδιο. Τους αφήνουμε και περπατάμε πάνω στο ξύλινο μονοπάτι. Το τοπίο είναι μαγευτικό. Νερά τρέχουν από παντού. Παρατηρούμε τα ψάρια που αντιστέκονται στη ροή των νερών και παρατάσσονται σε ομάδες ανάποδα από αυτή. Στο πάρκο υπάρχουν 18 είδη ψαριών, όπως και 860 διαφορετικά είδη φυτών. Παράλληλα φιλοξενεί τον πρώτο εμπορικό υδροηλεκτρικό σταθμό στην Ευρώπη. Το περπάτημα είναι πολύ εύκολο. Ευτυχώς φορέσαμε τις σαγιονάρες μας και έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να βουτάμε που και που τα πόδια μας στο νερό. Φτάνουμε σε ένα σημείο που φαίνονται οι μεγάλοι καταρράκτες από ψηλά. Μαγευτικοί! Φωτογραφίζουμε και κατηφορίζουμε το μονοπάτι για να φτάσουμε μέχρι κάτω, όπου μπορούμε να κολυμπήσουμε μπροστά τους.
Κάτω στη βάση του καταρράκτη έχει πολύ κόσμο. Αρκετοί από αυτούς κάνουν μπάνιο στον ορισμένο από το πάρκο χώρο. Ο Κωστής και ο Βασίλης ετοιμάζονται και βουτούν! Το νερό είναι καλύτερο από χθες, πιο ζεστό. Το κολύμπι στο ποτάμι είναι γενικά πιο δύσκολο, αφού το νερό σε σπρώχνει με δύναμη προς τη ροή του. Ο Βασίλης με τα βατραχοπέδιλα είναι ατρόμητος. Κάνει και βουτιές. Τα κορίτσια έξω φωτογραφίζουν τα αγόρια αλλά και τα καλλίγραμμα κορμιά ανδρών και γυναικών που πραγματικά εντυπωσιάζουν. Χωρίς να χορτάσει ο Βασίλης το κολύμπι, φεύγουμε και βρίσκουμε στο κλείσιμο της διαδρομής τα λεωφορεία που μας περιμένουν. Σε λίγη ώρα είμαστε πάνω, εκεί που αφήσαμε το αυτοκίνητο μας.Καθώς ανεβαίναμε με το λεωφορείο αποφασίσαμε να μην συνεχίζουμε προς τους καταρράκτες Roški Slap, 30 χιλιόμετρα πιο βόρεια, αλλά να επισκεφτούμε την πόλη Skradin.
Οδηγούμε και πολύ γρήγορα φτάνουμε στην πόλη. Και από εδώ μπορεί να επισκεφτεί κανείς το πάρκο, απ' όπου υπάρχει καραβάκι που σε μεταφέρει στην είσοδο του πάρκου δωρεάν. Παρκάρουμε στο κέντρο της πόλης, όπου το πάρκινγκ στοιχίζει 1 ευρώ την ώρα. Από την πρώτη στιγμή που είδαμε την πόλη εντυπωσιαστήκαμε. Πολύ περισσότερο τώρα που την περπατάμε. Βρίσκεται μέσα σε έναν προστατευμένο κόλπο, ο οποίος συνδέεται με την Αδριατική με μία στενή λωρίδα θάλασσας. Γιαυτό και στη μαρίνα βλέπουμε τόσα πολλά ιστιοπλοϊκά σκάφη. Από τη μία λοιπόν η πόλη μοιάζει με λουτρόπολη, με οργανωμένη παραλία μπροστά της, από την άλλη έχει την παλιά πόλη, με το κάστρο και τα στενά πλακόστρωτα δρομάκια με τα παλιά ή ανακαινισμένα πετρόχτιστα σπίτια που θυμίζει Πηλιορείτικο χωριό. Η πόλη αυτή είναι πραγματικά μία έκπληξη για μας. Περπατάμε στα σοκάκια της, χαζεύουμε τα μπαλκόνια και τα παράθυρα των σπιτιών, μπαίνουμε σε μαγαζάκια και φτάνουμε μέχρι τη μαρίνα, όπου παρέες ξεκινούνε να πίνουν τις πρώτες βραδινές τους μπύρες. Η πόλη σου δίνει μία απίστευτη ηρεμία και την λαμβάνουμε. Μετά από καμιά ώρα βόλτας επιστρέφουμε στο κάμπινγκ μας για βραδινό και ύπνο. Μέχρι να ετοιμαστεί το ριζότο τα παιδιά κάνουν ένα τελευταίο μπάνιο στην πισίνα. Τρώμε και κοιμόμαστε. Αύριο μας περιμένει το Σπλιτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου