Ημέρα 13η: Η μέρα του τελικού!

Σήμερα είναι Κυριακή και ξημέρωσε η μέρα του τελικού! Γαλλία - Κροατία! Έχουμε από χθες φορέσει στους καθρέφτες του αυτοκινήτου τα προστατευτικά με τη σημαία της Κροατίας. Ξυπνάμε νωρίς, αφού πρέπει να ετοιμαστούμε για αναχώρηση. Φεύγουμε από το πάρκο του Κρκα για να πάμε κοντά στο πιο γνωστό και τουριστικό πάρκο της Κροατίας αυτό του Πλίτβιτσε. Αναχωρούμε γύρω στις 9:00 και αποχαιρετούμε άλλο ένα κάμπινγκ που μας έμεινε στην καρδιά. Μπαίνουμε στον αυτοκινητόδρομο και οδηγούμε βόρεια προς το Ζαντάρ. Διαβάζουμε ότι στο Ζαντάρ ένα τεράστιο πανό που φέρει τις φωτογραφίες του Μόντριτς, του γκολκίπερ Ντάνιελ Σούμπασιτς, του Σίμε Βρσάλικο και του αναπληρωματικού τερματοφύλακα Ντόμινικ Λιβάκοβιτς, όλοι τους προερχόμενοι από την πόλη, είναι κρεμασμένο στην είσοδο της παλαιάς πόλης,  Δυστυχώς είναι η μόνη πόλη που δεν θα επισκεφτούμε... Την προσπερνάμε και συνεχίζουμε. Ο δρόμος έχει γίνει ανηφορικός και ανεβαίνουμε τα βουνά. Ευτυχώς υπάρχουν αρκετά τούνελ με μεγαλύτερο το τούνελ Sveti Rok των σχεδόν 6 χιλιομέτρων, το οποίο διαπερνά τα πολύ εντυπωσιακά βουνά Velebit. Στην διασταύρωση 13  αφήνουμε τον αυτοκινητόδρομο και παίρνουμε τον επαρχιακό δρόμο D522.

Το τοπίο έχει γίνει αλπικό. Βλέπουμε έλατα και χωριουδάκια με ξύλινα σπιτάκια, ενώ κάθε λίγο και λιγάκι βλέπουμε να πουλάνε δίπλα στο δρόμο μέλι και τυρί. Ο δρόμος δεν είναι κακός, όμως με τις συνεχόμενες ανηφόρες μας τελείωσε το αέριο και έχουμε πολύ ώρα να δούμε πρατήριο. Παράλληλα η βενζίνη που έχουμε είναι οριακή... Υπολογίζουμε ότι έχουμε ακόμη 15 χιλιόμετρα μέχρι τον τελικό μας προορισμό το κάμπινγκ Borje και μας φτάνει η βενζίνη. Ελπίζουμε ότι κοντά στο κάμπινγκ θα υπάρχει κάποιο πρατήριο βενζίνης, αλλιώς πρέπει να βρούμε τρόπο να προμηθευτούμε βενζίνη. Φτάνουμε στο μεγάλο χωριό Korenica, 4 χιλιόμετρα πριν φτάσουμε και ευτυχώς βλέπουμε πρατήριο! Όλα καλά! Οδηγούμε μέχρι το κάμπινγκ, κάνουμε check-in και στηνόμαστε, κάτω από μία βυσσινιά, σε ένα από τα πιο δύσκολα στησίματα τροχόσπιτου, αφού το έδαφος δεν είναι πουθενά επίπεδο. Παρόλα αυτά είναι ένα από τα ομορφότερα κάμπινγκ που έχουμε μείνει! Τελικά στην ερώτηση βουνό ή θάλασσα μάλλον απαντάμε όλοι βουνό!

Ο Κωστής με τη Λίνα πηγαίνουν στο χωριό για να γεμίσουν με βενζίνη το αυτοκίνητο. Στην επιστροφή αγοράζουν καπνιστό τυρί, αφού δε γίνεται να μην δοκιμάσουμε εδώ που είμαστε. Ετοιμάζουμε μεσημεριανό και τρώμε έξω στο γρασίδι με θέα τους νέους γείτονες που έχουν φτάσει και στήνουν το τροχόσπιτο. Είναι πραγματικά απολαυστικοί, αφού έχουν κουβαλήσει τα πάντα! Εξωτερικό ψυγείο, αναδιπλούμενη τέντα γάμων, μέχρι και ειδική παπουτσοθήκη κρεμασμένη σε δέντρο! Από το ζευγάρι ο άνδρας είναι αυτός που κάνει όλη τη χαμαλίκα, ενώ η γυναίκα λειτουργεί περισσότερο ως επιστάτης. Περνάμε πραγματικά πολύ όμορφα! Κάνουμε τη μεσημεριανή μας σιέστα για να σηκωθούμε  στις 16:00, έτσι ώστε να ετοιμαστούμε  για το μεγάλο τελικό στις 17:00. Λίγο πιο κάτω από μας έχουν στήσει τις σκηνές τους μία μεγάλη ομάδα από νεαρά παιδιά από τη Γαλλία, που από το πρωί ετοιμάζονται και αυτά για τον αγώνα. Έχουν βαφτεί με τα χρώματα της χώρας τους, φοράνε περούκες χρωματιστές και έχουν φτιάξει διάφορες κατασκευές με σημαιάκια που τις φοράνε.

Στις 16:30 οδηγούμε μέχρι το διπλανό χωριό, όπου στο κέντρο έχουν στήσει μία μεγάλη οθόνη και μαζεύεται εκεί ο περισσότερος κόσμος. Πιάνουμε κι εμείς θέση και καθόμαστε κάτω στο πεζοδρόμιο. Το κλίμα είναι πανηγυρικό με τους περισσότερους να φοράνε τη φανέλα της Εθνικής και άλλοι να κρατάνε τη σημαία της χώρας. Παράλληλα οι μπύρες έχουν ξεκινήσει! Οι ομάδες βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο και μας κάνει εντύπωση που στον Εθνικό ύμνο της χώρας δεν τραγουδάει κανένας εδώ. Αν ήμασταν στην Ελλάδα θα γινόταν χαμός... Το παιχνίδι αρχίζει και η Κροατία δείχνει καλύτερη. Παρόλα αυτά ένα αυτογκόλ του Μάντζουκιτς τους φέρνει πίσω στο σκορ. Μετά από 10 λεπτά ο Κωστής πηγαίνει μέσα στο μπαρ να φέρει τις πρώτες μπύρες και εκεί γίνεται η ισοφάριση του σκορ. Το γκολ που ακούστηκε λες και ακουγόταν από όλη τη χώρα! Η συνέχεια δυστυχώς δεν ήταν η ανάλογη αφού η Κροατία δέχθηκε ένα ακόμα γκολ μέχρι το ημίχρονο και η Γαλλία στο δεύτερο ημίχρονο ήταν καλύτερη. Έτσι στέφθηκε δίκαια πρωταθλήτρια κόσμου.

Αυτό που μας έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι ενώ κατά τη διάρκεια του αγώνα ο κόσμος δεν φώναζε ή εκδηλωνόταν πολύ, μόλις τελείωσε ο αγώνας έγινε χαμός. Πομπές αυτοκινήτων με σημαίες με τα πυροσβεστικά οχήματα της πόλης μπροστάρηδες, ατελείωτα κορναρίσματα, ο κόσμος να τραγουδάει, ένα πανηγύρι άνευ προηγουμένου... Είναι τρελοί αυτοί οι Κροάτες.... Επιστρέφουμε στο κάμπινγκ. Ο Κωστής κάνει έλεγχο τα οικονομικά και παρατηρεί ότι όλες σε όλες τις χρεώσεις της πιστωτικής κάρτας VISA υπάρχει και μία παραπανίσια χρέωση που λέγεται Έξοδα Μετατροπής Συναλλάγματος, που ποτέ ως τώρα, τόσα χρόνια δεν είχαμε δει! Πραγματικά αυτό με τις τράπεζες είναι απίθανο το πως βρίσκουν συνέχεια νέους τρόπους να πλουτίζουν... Το υπόλοιπο απόγευμα έχει ξεκούραση. Η Λίνα διαβάζει το βιβλίο της, η Νάγια κλασικά στο internet και ο Βασίλης με τον Κωστή παίζουν αρχικά boules στο παχύ χορτάρι και μετά ρακέτες. Τέλεια! Το βράδυ έχει σαλάτα για βραδινό και ύπνο νωρίς, με πάπλωμα, αφού έχει πιάσει το κρύο. Αύριο θα επισκεφτούμε το πάρκο Πλίτβιτσε.