Ημέρα 14η: Πάρκο Πλίτβιτσε. Τόση ομορφιά!

Ένα από τα σημαντικότερα, αν όχι το πιο σημαντικό, αφού στην Κροατία υπάρχουν συνολικά οκτώ εθνικά πάρκα, είναι οι Λίμνες Πλίτβιτσε (Plitvička jezera). Πρόκειται για ένα τεράστιο εθνικό πάρκο, όπου σίγουρα χρειάζεται να αφιερώσει κανείς τουλάχιστον μία ημέρα για να δει, το πιο όμορφο κομμάτι του, αυτό των λιμνών. Οι λίμνες στο σύνολο τους είναι δεκαέξι. Το εντυπωσιακό όμως δεν είναι ο αριθμός τους, άλλα το γεγονός ότι βρίσκονται σχεδόν όλες σε διαφορετικά επίπεδα, ενώ επικοινωνούν μεταξύ τους είτε υπόγεια είτε με καταρράκτες, δημιουργώντας έτσι μια "σκάλα" λιμνών, σε ένα φυσικό τοπίο με πολύ πλούσια βλάστηση και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πανίδα και χλωρίδα. Στο πάρκο υπάρχουν αυστηρά μέτρα προστασίας και αρκετές απαγορεύσεις. Έτσι δεν επιτρέπεται το μπάνιο, το ψάρεμα, αλλά και το κόψιμο λουλουδιών.Σε κάθε περίπτωση το τοπίο είναι μαγευτικό και σίγουρα οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν την φυσική ομορφιά.

Προσπαθούμε να ξεκινήσουμε νωρίς, όμως τελικά φτάνουμε στο πάρκινγκ της Εισόδου 2 γύρω στις 9:00. Ο κόσμος είναι ήδη πραγματικά πολύς! Ακόμα και το παρκάρισμα είναι πολύ δύσκολο... Φτάνουμε στα ταμεία όπου εκεί περιμένουμε στην ουρά πάνω από μισή ώρα. Τελικά, με τα εισιτήρια στο χέρι (για όλους μας πληρώσαμε γύρω στα 100 ευρώ), περπατάμε μέχρι την είσοδο του πάρκου, όπου ειδικά λεωφορεία θα μας μεταφέρουν μέχρι την αρχή της διαδρομής μας. Σε μία ταμπέλα διαβάζουμε: "Μην πάρετε τίποτα παρά μόνο τις φωτογραφίες σας, μην αφήσετε τίποτα παρά μόνο τις πατημασιές σας και μην κάνετε χρήση παρά μόνο του χρόνου σας". Υπάρχουν πάρα πολλές διαφορετικές διαδρομές, έτσι ώστε ο κάθε επισκέπτης να επιλέξει αυτή που του ταιριάζει. Επιλέξαμε να ακολουθήσουμε την διαδρομή Η, η οποία περνάει από τα βασικότερα σημεία του πάρκου και δεν είναι τόσο μεγάλη. Η διαδρομή Η είναι συνολικά 8,9 χιλιόμετρα και χρειάζεται από 4 έως 6 ώρες για να την περπατήσεις. Μπαίνουμε στο λεωφορείο, όπου μέχρι στιγμής κανένας δεν ζήτησε να δει τα εισιτήρια μας. Ξεκινάμε ακριβώς στις 10:00. Μετά από μία σύντομη διαδρομή φτάνουμε στις πάνω λίμνες και ξεκινάμε το περπάτημα. 

Περπατάμε πάνω σε ξύλινους διαδρόμους, μέσα σε ένα
πραγματικά μαγευτικό τοπίο. 

Γύρω μας τρέχουν παντού νερά, ενώ από μακριά βλέπουμε
τους πρώτους μας καταρράκτες. 

Πεταλούδες και λιβελούλες πετούν γύρω μας. Ο ξύλινος διά-
δρομος συνεχίζει και περνάει μέσα από την πρώτη λίμνη.

 Συνεχίζουμε και περπατάμε περιμετρικά γύρω από την επό-
μενη λίμνη. Οι λίμνες είναι γεμάτες μικρά και μεγάλα ψάρια.

Τα νερά είναι πεντακάθαρα, ενώ βλέπουμε όλα τα διαφορετικά
πράσινα και μπλε χρώματα.

Μπροστά μας ξεπροβάλλει ο ένας μετά τον άλλο
καταρράκτης, ο ένας καλύτερος από τον άλλο.

Συνεχίζουμε το περπάτημα μέχρι το σημείο P2.

Από εκεί παίρνουμε το ηλεκτροκίνητο καραβάκι για να δια-
σχίσουμε τη μεγάλη λίμνη Kozjak, μέχρι το σημείο P3.
Για να μπούμε στο καραβάκι δείχνουμε τα εισιτήρια μας
για πρώτη και τελευταία φορά.

 Φτάνουμε μέχρι τον μεγάλο καταρράκτη. Από εδώ θα επιτρέψουμε
μέχρι το σημείο St2 για να πάρουμε το λεωφορείο της επιστροφής.

Ο δρόμος είναι ανηφορικός, όμως μας δίνεται η ευκαιρία να
φωτογραφήσουμε το μεγάλο καταρράκτη,

αλλά και το μονοπάτι που περπατήσαμε από ψηλά. Μακάρι
μπορούσαμε να αποδώσουμε αυτό το μπλε οινοπνευματί
που χόρτασε τα μάτια μας!

Στις 14:15 επιστρέφουμε στο αυτοκίνητο μας. Έχουμε πάνω από 4 ώρες που περπατάμε. Νομίζουμε ότι για σήμερα δεν χωράει κάτι άλλο. Γυρίζουμε στο κάμπινγκ μας και την υπόλοιπη μέρα ξεκουραζόμαστε. Το έχουμε όλοι ανάγκη. Αύριο φεύγουμε για το επόμενο κάμπινγκ κοντά στο Karlovac.