Καλημέρα λοιπόν. Φτάσαμε στη Νότια Κορέα! Μέσα στο αεροπλάνο προσπαθήσαμε να κοιμηθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο, αφού το ταξίδι μας θα συνεχιστεί μέχρι το βράδυ και μέχρι να φτάσουμε στον τελικό μας προορισμό την πόλη Gyeongju. Κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο. Η διαδικασία εισόδου στη χώρα είναι αρκετά εύκολη, αφού έχουμε κάνει τη μεγαλύτερη δουλειά ηλεκτρονικά, πριν φτάσουμε εδώ. Έχουμε λίγη ώρα πριν πάρουμε το τρένο για την πόλη, έτσι ώστε να έχουμε χρόνο να παραλάβουμε τις νέες κάρτες SIM για τα κινητά μας τηλέφωνα, αλλά και να μας δοθεί η δυνατότητα να αρχίσουμε να παρατηρούμε το νέο περιβάλλον. Οι άνθρωποι που βλέπουμε μας φαίνονται όλοι πολύ συμπαθείς, είναι όλοι καθαροί, περιποιημένοι και ευγενικοί. Πίνουμε ένα γρήγορο καφέ και με το τρένο, φτάνουμε σε 1 ώρα στον κεντρικό σταθμό της πόλης της Σεούλ. Εκεί αλλάζουμε χρήματα (10.000 won είναι περίπου 7€), αλλά και αγοράζουμε την κάρτα TMoney, με την οποία ολοι εδώ στη χώρα χρησιμοποιούν για να πληρώνουν τις μετακινήσεις τους. Με το μετρό φτάνουμε στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων για να πάρουμε το λεωφορείο για τη Gyeongju.
Στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων αγοράζουμε τα εισιτήρια και ο Βασίλης με τη Λίνα ξεχύνονται στα δεκάδες μαγαζιά που πουλάνε τόσα περίεργα πράγματα. Επιστρέφουν με έναν ενδιαφέροντα ανεμιστήρα χειρός! Τρώμε κάτι στα γρήγορα και στις 17:10 είμαστε μέσα στο λεωφορείο που αναχωρεί. Φυσικά υπάρχει αυτόματο σύστημα ελέγχου του εισιτηρίου μας, κάτι που βλέπουμε και σε άλλα πράγματα, στη μέχρι τώρα επαφή μας με τη χώρα. Το λεωφορείο δεν είναι τόσο εντυπωσιακό, όπως αυτά της Λατινικής Αμερικής. Μοιάζει περισσότερο με τα δικά μας λεωφορεία. Στη διαδρομή αρχίζει να βρέχει και η κίνηση, ίσως και λόγω του επερχόμενου Σαββατοκύριακου, είναι πολύ μεγάλη... Από τα παράθυρα του λεωφορείου παρατηρούμε την καταπράσινη φύση, αλλά και τις πόλεις γεμάτες ουρανοξύστες που προσπερνάμε. Κάνουμε μία μικρή στάση για ξεκούραση και φτάνουμε στη Gyeongju, με 1,5 ώρα καθυστέρηση. Ευτυχώς το ξενοδοχείο μας είναι πολύ κοντά στο σταθμό.
Ο Κωστής διάλεξε μία φθηνή λύση για το πρώτο βράδυ, αφού είναι μόνο για έναν ύπνο. Φτάνουμε. Το ξενοδοχείο, αλλά και το δωμάτιο δικαιολογούν το κόστος... Ευτυχώς ο ιδιοκτήτης είναι ευγενικός. Στην προσπάθεια μας να βάλουμε μπρος το αρχαίο κλιματιστικό ρίχνουμε το γενικό όλου του ξενοδοχείου. Ο ιδιοκτήτης τα ρίχνει στη βροχή που έπεφτε πριν έρθουμε. Μάλλον όμως είναι μόνιμα χαλασμένο... Αφήνουμε τα πράγματα μας και βγαίνουμε έξω για φαγητό. Τα περισσότερα μαγαζιά είναι κλειστά, όμως στη γειτονιά που μένουμε κανά δυο είναι ανοιχτά. Αποφασίζουμε να φάμε στα 7 Eleven, τα μικρά μίνι μάρκετ, τα οποία βρίσκονται παντού μέσα στη χώρα και είναι ανοιχτά 24 ώρες το 24ωρο. Εδώ εκτός των άλλων πουλάνε έτοιμο αφυδατωμένο φαγητό το οποίο μπορείς να ετοιμάσεις μόνος σου, αφού παρέχουν ζεστό νερό και φούρνο μυκροκυμάτων. Επιλέγουμε 3 τέτοια μεγάλα τέτοια μπωλ αλλά και άλλα φαγώσιμα που έχει διαβάσει ήδη ο Βασίλης και τα βρίσκει. Οι επιλογές μας είναι όλες φυσικά καυτερές. Αρχίζουμε να νοιώθουμε τα χείλια μας να πρήζονται! Με αρκετό θάρρος ολοκληρώνουμε την προσπαθεια μας και σβήνουμε την κάψα μας με δροσερή μπύρα στο ένα από τα 2 μπιστρό που είναι ανοιχτά. Αύριο αρχίζει η εξερεύνηση μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου