Το πρόγραμμα σήμερα είναι να γυρίσουμε στο Μπουένος Άιρες με το πλοίο. Σηκωνόμαστε νωρίς, έτσι ώστε να πάρουμε το πρωϊνό μας στο ξενοδοχείο. Είναι το μοναδικό πρωϊνό σε όλο το ταξίδι μας, έτσι θέλουμε να το ευχαριστηθούμε. Γύρω στις 8:00 είμαστε στο εστιατόριο και επιλέγουμε ο καθένας μας ό,τι του αρέσει από τον αξιοπρεπή μπουφέ με γλυκά και αλμυρά. Στις 9:00 είμαστε έτοιμοι με τα σακίδια στην πλάτη. Πληρώνουμε την ακριβότερη διαμονή μας για το ταξίδι (72€), ευχαριστούμε την υπάλληλο και περπατάμε 2 τετράγωνα μέχρι το σταθμό των πλοίων. Το check-in είναι πολύ γρήγορο, ενώ παρατηρούμε ότι αυτή τη φορά δεν έχει τόσο πολύ κόσμο στο πλοίο. Στις 10:35 επιβιβαζόμαστε. Αποχαιρετούμε την Ουρουγουάη! Στις 11:45 φτάνουμε στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες και βγαίνουμε έξω από το σταθμό. Υπάρχουν αρκετά ταξί που περιμένουν. Ένας καλοθελητής (;) μας βοηθάει να επιλέξουμε ένα. Μπαίνουμε και ξεκινάμε. Ο Κωστής του ζητάει να ανοίξει το ταξίμετρο. Ο ταξιτζής μας ενημερώνει ότι το ναύλο είναι 15.000 πέσος. Χαμός! Ζητάμε να κατεβούμε αμέσως και ο Κωστής αρχίζει να φωνάζει και να μαλώνει με τον ταξιτζή. Μας είχε λείψει αυτό σε αυτό το ταξίδι...
Με τα σακίδια στην πλάτη προχωρούμε λίγο πιο κάτω όπου ένας ηλικιωμένος ταξιτζής μας ζητάει 10.000 πέσος. Φεύγουμε και από αυτόν και περπατούμε νευριασμένοι πιο μακριά από το σταθμό των πλοίων. Δεν είχαμε συνηθίσει στη χώρα αυτή τέτοια κατάσταση... Αποφασίζουμε για να μην μαλώνουμε άλλο να πάρουμε ένα λίγο ακριβότερο UBER που ξέρουμε τι θα πληρώσουμε. Πραγματικά με 7.000 πέσος κάνουμε τη δουλειά μας. Μία ευγενική κυρία μας παραλαμβάνει. Από το παράθυρο του αυτοκινήτου βλέπουμε το Μπουένος Άιρες ξανά. Μας φαίνεται πολύ πιο μοντέρνο και εντυπωσιακό από το Μοντεβιδέο. Η Λίνα έχει αρχίσει να μπρερδεύει τους τόπους που έχουμε επισκεφτεί και τις εικόνες. Είναι πολλά άλλωστε τα μέρη που έχουμε δει σε αυτό το ταξίδι! Έχει αρκετή κίνηση ο δρόμος, έτσι σε μισή ώρα είμαστε στο Παλέρμο, κοντά στο σπίτι μας.
Το σπίτι που θα μείνουμε θα είναι διαθέσιμο στις 14:00. Έχουμε αρκετή ώρα να καθήσουμε και να φάμε μεσημεριανό. Κάνουμε μία μικρή βόλτα και βρίσκουμε ένα συμπαθητικό εστιατόριο, το La Escondida. Είναι ευρύχωρο και ζεστό. Σήμερα στο Μπουένος Άιρες έχει κρύο, όπως και όταν ήρθαμε την πρώτη φορά. Παραγγέλνουμε διάφορα, όμως δοκιμάζουμε Chinchulines, που είναι μοσχαρίσιο έντερο στα κάρβουνα και είναι πολύ τυπικός μεζές στην Αργεντινή, όπως και ένα μαύρο λουκάνικο, που μοιάζει με το δικό μας το μπουμπάρι. Ο Βασίλης παραγγέλνει ένα τεράστιο κομμάτι χοιρινό πανσέτο. Το φαγητό είναι πάρα πολύ και δεν τα καταφέρνουμε όλα. Πληρώνουμε 9€ το άτομο, τιμή πολύ πιο λογική από τις τιμές της Ουρουγουάης.
Μπαίνουμε στο σπίτι μας, το οποίο είναι μικρό, καθαρό και πολύ οργανωμένο. Τακτοποιούμαστε και βγαίνουμε κατευθείαν έξω. Ο Κωστής θα πάει στο γήπεδο και μουσείο της Ρίβερ Πλέιτ, ομάδα που έπαιζε ο προπονητής της Α.Ε.Κ. Ματίας Αλμέιδα, ενώ η Λίνα με το Βασίλη θα σαρώσουν όλη την αγορά του Παλέρμο! Ο Κωστής σταματάει ένα ταξί και μπαίνει μέσα. Εξηγεί στον οδηγό τον προορισμό, αυτός νομίζει ότι θέλει το γήπεδο της αντίπαλης ομάδας της πόλης Μπόκα Τζούνιορς και όταν καταλαβαίνει αρνείται τον προορισμό και τον κατεβάζει κάτω! Απίθανο! Μάλλον ο οδηγός είναι ένθερμος οπαδός της Μπόκα... Με έναν άλλο ταξιτζή τελικά πηγαίνει στο μουσείο. Πληρώνει για την είσοδο στο μουσείο της ομάδας και την ξενάγηση στο γήπεδο Μονουμεντάλ, έδρα της ομάδας. Το μουσείο είναι εξαιρετικό, αφού δείχνει όλη την ιστορία της ομάδας με φωτογραφίες, βίντεο και όλα τα τρόπαια που έχει πάρει η ομάδα. Σε ένα σημείο υπάρχει το παπούτσι αλλά και το άγαλμα του Αλμέιδα. Στις 16:00 ξεκινάει η ξενάγηση του γηπέδου. Το γήπεδο είναι 85.000 θεατών, το μεγαλύτερο στην Αργεντινή. Η ξενάγηση γίνεται στις κερκίδες, μέσα στο γήπεδο και στα αποδυτήρια των ομάδων. Ο Κωστής φωτογραφίζει και προσπαθεί να καταλάβει ό,τι μπορεί, αφού η ξενάγηση είναι στα Ισπανικά.
Πριν τις 17:00 η ξενάγηση τελειώνει και ο Κωστής γυρίζει προς το Παλέρμο να συναντήσει τους άλλους. Μέχρι που βραδιάζει ο Κωστής δεν βρίσκεται με τη Λίνα και το Βασίλη. Ο Κωστής δοκιμάζει μπύρες σε διάφορα bar και η Λίνα με το Βασίλη συνεχίζουν ακάθεκτοι τη βόλτα στα μαγαζιά. Τελικά γύρω στις 19:00 βρισκόμαστε όλοι στην πλατεία Serrano, όπου υπάρχουν δεκάδες νυχτερινά μαγαζιά. Πίνουμε μία μπύρα στη μπυραρία Keller Serano και τσιμπάμε μεζεδάκια. Αποφασίζουμε να πάμε να δούμε από κοντά μία Milonga, που γίνεται στη γειτονιά μας και που φαίνεται να είναι αρκετά αυθεντική. Περπατάμε προς τα εκεί με μία στάση για ένα μπιλιάρδο. Ο Κωστής με το Βασίλη για κανένα μισάωρο παίζουν 2 παιχνίδια. Το αποτέλεσμα έρχεται ισόπαλο.
Συνεχίζουμε προς το Villa Malcolm, όπου γίνεται η Milonga. Φτάνουμε, πληρώνουμε είσοδο 4.000 πέσος (2,5€) το άτομο και καθόμαστε. Το κτίριο είναι παλιό και υπάρχουν τραπεζάκια γύρω από ένα μεγάλο χώρο που είναι η πίστα. Η κατάσταση είνα πολύ χαλαρή. Σχεδόν αμέσως ξεκινάει ο χορός. Τα τραγούδια και τα ζευγάρια μεταξύ τους εναλλάσσονται το ένα μετά το άλλο. Κάποια ζευγάρια παραμένουν μαζί σε περισσότερα τραγούδια. Προσέχουμε τους ανθρώπους, το ντύσιμο τους και τον τρόπο που χορεύουν. Προσέχουμε το τύπο με τη μπλούζα Nirvana και το σκουλαρίκι, που χορεύει πολύ αισθαντικά, την κοπέλα με το λεπτό και όμορφο κορμί που κατάγεται μάλλον από την Ασία, το κορίτσι που έχει πολύ κοντό μαλλί και κλείνει τα μάτια σου συνεχώς όταν χορεύει, τον ηλικιωμένο κύριο που περιμένει τη σειρά του να χορέψει, τον ευτραφή κύριο με το γιλέκο που δεν αφήνει την πίστα ή τον ομορφονιό που αλλάζει συνεχώς ντάμα σε κάθε τραγούδι. Πραγματικά αξίζει που ήρθαμε εδώ. Η ώρα περνάει και είμαστε όλοι κουρασμένοι. Γυρίζουμε στο σπίτι για ύπνο. Αύριο είναι η τελευταία μας μέρα στο Μπουένος Άιρες και είναι η ευκαιρία μας για λίγα ψώνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου