Ο καιρός σήμερα είναι ηλιόλουστος. Από τις 10:00 μέχρι τις 14:00 έχουμε να επισκεφτούμε το μουσείο επιστημών και τεχνολογίας Copernicus, να γυρίσουμε στο κάμπινγκ μας και να αναχωρήσουμε βορειοανατολικά προς την περιοχή των λιμνών, κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία, Λιθουανία και Λευκορωσία. Διαβάζουμε για τη χθεσινή μέρα όταν παρατηρήσαμε πολλούς αστυνομικούς στο κέντρο της πόλης, ότι επισκέφθηκαν τη Βαρσοβία η Κέιτ Μίντλετον και ο πρίγκιπας Γουίλιαμ. Τώρα εξηγούνται όλα... Ετοιμαζόμαστε γρήγορα και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο. Το μουσείο βρίσκεται στην απέναντι όχθη από το εθνικό στάδιο και θέλουμε γύρω στα 20' για να φτάσουμε εκεί. Έχουμε βγάλει εισιτήρια από το internet και έτσι δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε στην ουρά. Εκτός από την επίσκεψη μας στο μουσείο έχουμε προγραμματίσει να παρακολουθήσουμε και δύο εργαστήρια. Ο Κωστής με το Βασίλη το εργαστήριο ρομποτικής καιη Λίνα με τη Νάγια το εργαστήριο Χημείας. Παρκάρουμε το αυτοκίνητο στο ανοιχτό πάρκινγκ έξω από το μουσείο. Μπαίνουμε στην είσοδο του μουσείου.
Δεν έχει ουρά ούτε στα ταμεία, ούτε στον έλεγχο των εισιτηρίων. Μπαίνουμε! Έχει τόσα πράγματα γύρω γύρω που μας αποσπούν την προσοχή που δεν ξέρουμε με τι να ξεκινήσουμε. Το πρώτο πράγμα που βλέπουμε είναι μία τεράστια μπάλα κρεμασμένη από ψηλά που κινείται αργά, ρίχνοντας σιγά σιγά κορίνες στημένες σε κύκλο, αποδεικνύοντας την κίνηση της γης. Πιο δίπλα ξεκινάει το τμήμα των νερών. Μπαίνουμε σε μία προσομοίωση βύθισης πλοίου, όπου προσπαθούμε να βγούμε έξω από τα αμπάρια. Εντυπωσιακό! Μπαίνουμε σε μία πισίνα, με ψευδαίσθηση νερού και βλέπουμε πως φαίνεται η επιφάνεια του νερού από κάτω. Στη συνέχεια ακολουθούν όλα αυτά τα παιχνίδια νερού που βλέπουμε σε όλα τα μουσεία του κόσμου, όπου κάνεις φράγματα, ανοίγεις διόδους και γενικά παίζεις με την κίνηση των νερών. Προσομοιώνουμε τη λειτουργία ενός τσουνάμι και βλέπουμε πως τα νερά φτάνουν στην ακτή και τόσα άλλα πολλά! Μετά το τμήμα αυτό ακολουθεί το τμήμα της γραφής. Μαθαίνουμε να ζωγραφίζουμε χρησιμοποιώντας κανόνα, γράφουμε τα ονόματά μας με ιερογλυφικά, προσπαθούμε να γράψουμε κινέζικα.
Πιο κάτω είναι το τμήμα του τροχού, όπου βλέπουμε τροχούς από τον πρώτο μέχρι τους σημερινούς. Στο επόμενο τμήμα δεν επιτρέπεται η είσοδος σε παιδιά κάτω των 14 και αφήνουμε το Βασίλη απ' έξω. Παρόλα αυτά και βλέποντας τι περιέχει, τον βάζουμε και αυτόν μέσα που έχει σκάσει από την περιέργεια απ' έξω! Περνάμε μέσα από διαδρόμους φόβου, όπου μετράμε τους σφυγμούς μας πριν και μετά, χορεύουμε πάνω σε πατώματα, τα οποία με την κίνηση μας δημιουργούν ρεύμα, κάνουμε εκπομπή για τον καιρό σε χώρο ειδικά σχεδιασμένο και γενικά δεν προλαβαίνουμε να βλέπουμε και να δοκιμάζουμε πράγματα. Η ώρα περνάει τόσο γρήγορα! Στις 11:30 έχουμε να παρακολουθήσουμε τα εργαστήρια.Η ώρα έφτασε! Χωριζόμαστε στις 2 ομάδες και πηγαίνουμε η κάθε μία προς τα εκεί. Οι παρουσιάσεις είναι στα Πολωνικά και στην είσοδο δεν μας αφήνουν να περάσουμε. Ειδικά στο εργαστήριο της Χημείας είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Στο εργαστήριο της ρομποτικής με λίγη κουβέντα επιτρέπουν στον Κωστή και το Βασίλη να μπούν. Εκεί φοράνε τις λευκές στολές τους και προσπαθούν να προγραμματίσουν ένα όχημα ώστε κινούμενο να εκτελέσει διάφορα σχήματα. Έχει πλάκα και περνάνε πάρα πολύ ωραία!
Η Λίνα με τη Νάγια στο μεταξύ ανεβαίνουν στον επάνω όροφο των εκθεμάτων, εκεί που συναντιούνται μετά από περίπου 30' με τους υπόλοιπους. Στον επάνω όροφο έχει θέματα που αφορούν τον ηλεκτρισμό, τον ήχο, τους μαγνήτες, το φως και πολλά άλλα. Για περισσότερο από 2 ώρες μαθαίνουμε πράγματα, δοκιμάζουμε και γενικά περνάμε υπέροχα στο καλύτερο ίσως μουσείο τεχνολογίας που έχουμε ποτέ επισκεφτεί! Μετράμε το πόσο ψηλά μπορούμε να πηδήσουμε, πόσο γρήγορα μπορούμε να τρέξουμε, βλέπουμε και αισθανόμαστε πως κοιμάται ένας φακίρης, παίζουμε με μαγνήτες, ενώ σε ένα από τα καλύτερα εκθέματα, προσπαθούμε να νικήσουμε με τη σκέψη τον άλλο, μετακινώντας μία μικρή μπάλα προς τον αντίπαλο. Η Νάγια και ο Κωστής βγαίνουν νικητές! Σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο μαθαίνουμε πως είναι να είσαι ανάπηρος, αφού μετακινούμαστε πάνω σε ένα καροτσάκι αναπήρων. Το μουσείο αυτό έχει τόσα πράγματα που σίγουρα δεν φτάνει μία μέρα να το εξερευνήσεις όλο. Η ώρα φτάνει να φύγουμε και κινηγάμε το Βασίλη που θέλει να τα δει όλα πριν φύγει... Στην έξοδο η ουρά φτάνει μέχρι έξω. Γυρίζουμε προς το κάμπινγκ μας.
Τρώμε για μεσημεριανό τα νοστιμότατα γεμιστά που φτιάξαμε χθες. Δυστυχώς η Λίνα δεν είναι πολύ καλά. Έχει αυτόν το περίεργο πονοκέφαλο που την πιάνει σπάνια αλλά δεν της περνάει με τίποτα. Ξεκουραζόμαστε όλοι για λίγο, ετοιμαζόμαστε και στις 16:00 ξεκινάμε για τον επόμενο προορισμό μας, τις λίμνες. Η διαδρομή είναι 240 χιλιόμετρα, ενώ το GPS μας δίνει ώρα άφιξης στις 19:30. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται όπως τα περιμένουμε. Στην έξοδο από τη Βαρσοβία η κίνηση είναι τρελή, ενώ στους δρόμους που επιλέξαμε να περάσουμε γίνονται πάρα πολλά έργα... Η ώρα άφιξης μας συνεχώς παρατείνεται. Όταν τα πράγματα βελτιώνονται πετυχαίνουμε μία νταλίκα που δεν μπορούμε να προσπεράσουμε, αφού ο δρόμος είναι στενός και συνεχίζει να έχει πολύ κίνηση. Μας αναγκάζει να πηγαίνουμε με το ρυθμό της. Όταν αποφασίζει να στρίψει το κάνει με τέτοιο τρόπο που στο τσακ δεν τρακάρουμε 2 συνεχόμενες φορές! Η ευτυχία μας ολοκληρώνεται με δύο αυτοκίνητα εκμάθησης οδήγησης που τα ακολουθούμε δυστυχώς για πάνω από 30 χιλιόμετρα. Κάθε χωριό που συναντάμε η ταχύτητα μας πέφτει στα 40 χιλιόμετρα... Ευτυχώς μας αποζημιώνει το τοπίο και τα πολύ όμορφα χωριουδάκια που βλέπουμε. Κάποια στιγμή ευτυχώς χωρίζουν οι δρόμοι μας και τρέχουμε να προλάβουμε πριν δύσει ο ήλιος...
Το κάμπινγκ που επιλέξαμε για σήμερα βρίσκεται λίγο μετά το χωριό Klusy, ονομάζεται αγροτοτουριστικό και ακριβώς στις 20:30 περνάμε την είσοδο του. Μας υποδέχεται ένας πολύ ευγενικός κύριος γύρω στα 70 που μας δείχνει τις εγκαταστάσεις, αλλά και τους χώρους που μπορούμε να στήσουμε το τροχόσπιτο. Το κάμπινγκ είναι καταπληκτικό και τεράστιο. Πραγματικά μέσα στη φύση. Αυτό βέβαια που αμέσως καταλαβαίνουμε είναι τα σμήνη τεράστιων κουνουπιών που μας επιτίθενται. Βάζουμε κατευθείαν αντικουνουπικό και μέχρι να νυχτώσει για τα καλά έχουμε στηθεί. Μέσα στο τροχόσπιτο βάζουμε 2 μηχανήματα για τα κουνούπια και απ' έξω 2 φιδάκια να καίνε! Είναι η ώρα που πετύχαμε... Κλεινόμαστε μέσα και σκοτώνουμε ότι κουνούπι κατέφερε να μείνει. Ευτυχώς είναι άμαθα και πολύ γρήγορα τελειώνουμε. Ήρθε η ώρα η Λίνα να ξεκουραστεί, αφού ακόμα δεν έχει περάσει ο πονοκέφαλος. Η Νάγια κάνει το ίδιο ενώ ο Κωστής με το Βασίλη παίζουν αγωνία, μέχρι να νυστάξουν κι αυτοί. Αύριο έχουμε ελεύθερη μέρα να ξεκουραστούμε γενικώς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου