Ημέρα 4η: Το τέλος του ταξιδιού και φωτογραφίες

Σήμερα είναι η μέρα της επιστροφής. Δεν έχουμε να κάνουμε κάτι εκτός από το να οδηγήσουμε μέχρι το αεροδρόμιο και να παραδώσουμε το αυτοκίνητο. Ξυπνάμε σχετικά νωρίς, αφού τα περισσότερα πράγματα τα έχουμε ετοιμάσει από χθες. Χθες επίσης ο Κωστής αφιέρωσε χρόνο για να απαλύνει κάπως τις μικρές γρατσουνιές του αριστερού καθρέπτη. Θα δούμε σήμερα. Στις 8:05 αφήνουμε το σπίτι, μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και οδηγούμε προς ένα βενζινάδικο κοντά στο αεροδρόμιο για να γεμίσουμε το ρεζερβουάρ. Η κίνηση στους δρόμους είναι μικρή. Είναι Κυριακή άλλωστε. Σε λίγη ώρα φτάνουμε και γεμίζουμε. Κόστος βενζίνης για όλες τις μέρες 25€. Είναι λογικό αφού είναι μικρό το νησί και οι αποστάσεις μικρές. Συνεχίζουμε για το αεροδρόμιο. 

Ημέρα 3η: Εξερεύνηση στη Μάλτα

Η μέρα ξημερώνει καλά. Ο Κωστής είναι πολύ καλύτερα. Πίνουμε καφεδάκι, ετοιμαζόμαστε και βγάζουμε τα σκουπίδια έξω. Σήμερα είναι η μέρα των μικτών σκουπιδιών. Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό που γίνεται σε όλη τη χώρα. Κάθε μέρα της εβδομάδας, εκτός της Κυριακής οι κάτοικοι βγάζουν έξω από την πόρτα τους σκουπίδια συγκεκριμένου τύπου και τα απορριμματοφόρα περνούν και τα μαζεύουν. Ελάχιστοι κάδοι υπάρχουν. Σήμερα επίσης είναι Σάββατο και στη Μάλτα είναι Εθνική εορτή. Είναι η Sette Giugno και πολλά μαγαζιά θα είναι κλειστά. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και ξεκινάμε για να εξερευνήσουμε το νησί. Πρώτος προορισμός η Μόστα, για να θαυμάσουμε από κοντά το ναό Mosta Rotunda, με τον τρούλος του να είναι από τους μεγαλύτερους στον κόσμο. Οι αποστάσεις στο νησί είναι πολύ μικρές και φτάνουμε γρήγορα. Παρκάρουμε και περπατάμε μέχρι το ναό. Είναι πραγματικά εντυπωσιακός! Φωτογραφίζουμε. Η πόλη της Μόστα είναι ήρεμη και πολύ όμορφη. Βρίσκουμε μία Pastizzeria και αγοράζουμε διάφορα τυροπιτοειδή για πρωϊνό. Θαυμάζουμε το ναό ακόμα μία φορά και συνεχίζουμε για τον επόμενο προορισμό που είναι οι πόλεις Μντίνα και Ραμπάτ.

Ημέρα 2η: Πρώτο μπάνιο φέτος στη Γαλάζια Λίμνη

Σήμερα θα επισκεφτούμε τα δύο μικρότερα νησιά το Comino και το Gozo. Σηκωνόμαστε με την ησυχία μας και γύρω στις 9:30 φεύγουμε με το αυτοκίνητο για το λιμανάκι της Marfa, όπου θα πάρουμε το καραβάκι για το νησάκι Comino. Η κίνηση στο δρόμο είναι μεγάλη και η οδήγηση αριστερά προσθέτει ένα βάρος ακόμα. Ευτυχώς σε όλο το οδικό δίκτυο υπάρχουν κυκλικοί κόμβοι που διευκολύνουν την κίνηση. Μετά από 45' φτάνουμε στη Marfa και παρκάρουμε σε ένα χώρο που είναι δωρεάν η στάθμευση. Δείχνουμε την ηλεκτρονική πληρωμή μας και ο νεαρός που είναι υπεύθυνος μας προμηθεύει με τα εισιτήρια, αλλά και με ένα βραχιολάκι που μας δίνει πρόσβαση στη γαλάζια λίμνη. Η γαλάζια λίμνη θεωρείται η ομορφότερη θάλασσα για μπάνιο σε όλη τη Μάλτα και  είναι μία θαλάσσια περιοχή ανάμεσα από το Comino και ένα μικρότερο νησάκι το Cominoto. Το καραβάκι φεύγει στην ώρα του και αφού κάνει μία στάση στο λιμάνι Ċirkewwa συνεχίζει για το Comino.

Ημέρα 1η: Η Βαλέτα και οι τρεις πόλεις

Το ταξίδι μας ξεκινάει από το απόγευμα της Τετάρτης. Πετάμε στις 6:45 το πρωί της Πέμπτης, από τη Θεσσαλονίκη, έτσι κάνουμε το μεγάλο δρόμο σήμερα. Μένουμε στην Αρετσού, στο σπίτι της Νάγιας, που είναι κοντά στο αεροδρόμιο. Έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε και το κορίτσι μας. Ξυπνάμε πολύ νωρίς και οδηγούμε μέχρι το αεροδρόμιο. Αφήνουμε το αυτοκίνητο μας και περνάμε όλους τις απαραίτητους  ελέγχους. Τα μαγαζάκια ευτυχώς είναι ανοιχτά! Έχει τελειώσει το άρωμα της Λίνας που παραδοσιακά αγοράζει στα ταξίδια. Αγοράζουμε των 100ml για να μην έχουμε πρόβλημα στους ελέγχους στην επιστροφή. Στον έλεγχο εισιτηρίων της Ryanair για πρώτη φορά ελέγχουν το σακίδιο της Λίνας αν έχει το κατάλληλο μέγεθος. Ευτυχώς έχουμε προβλέψει να αγοράσουμε από το Temu δύο καταπληκτικά σακίδια που μας βγάζουν ασπροπρόσωπους! Το αεροπλάνο φεύγει στην ώρα του και μετά από 1,5 ώρα προσγειωνόμαστε στο MLA της Μάλτας. Βγαίνουμε στις αφίξεις και πίνουμε ένα καφεδάκι, αφού η ώρα πάει 7:30 και το αυτοκίνητο που έχουμε νοικιάσει θα το πάρουμε σε καμιά ώρα. Μας κάνει πολύ θετική εντύπωση ότι το καφέ έχει πολύ φυσιολογικές τιμές, κάτι που γενικά δεν ισχύει στα αεροδρόμια.

Μάλτα, 5 χρόνια μετά!

Πέρασαν 5 χρόνια από τότε που προσπαθήσαμε να επισκεφτούμε τη χώρα της Μάλτας. Τότε, το Μάιο του 2020 ακυρώθηκε η πτήση μας για τη Βαλέτα, λόγω της πανδημίας του Covid-19. Οι δυο μας τότε, οι δυο μας και τώρα. Ένα μικρό διάλειμμα για να εξερευνήσουμε τη Δημοκρατία της Μάλτας, ένα μικρό και πυκνοκατοικημένο νησιωτικό κράτος αποτελούμενο από επτά νησιά που βρίσκονται στο μέσο της Μεσογείου, νότια της Σικελίας και βόρεια της Λιβύης. Η Μάλτα είναι η μικρότερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης , τόσο σε μέγεθος, όσο και σε πληθυσμό, με γύρω στους 600.000 κατοίκους. Τα τρία μεγαλύτερα νησιά είναι η Μάλτα το Γκόζο και το Κομίνο, τα οποία κατοικούνται και θα επισκεφτούμε. 

Πετάμε την Πέμπτη από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τη Βαλέτα, όπου θα νοικιάσουμε αυτοκίνητο. Αρχικά θα επισκεφτούμε τη Βαλέτα, που είναι η πρωτεύουσα, όπως και τις τρεις πόλεις απέναντι. Αργά το απόγευμα θα φτάσουμε στο σπίτι που νοικιάσαμε, στην γειτονική πόλη Σλιέμα. Την επόμενη μέρα θα ταξιδέψουμε με πλοίο για να δούμε τα δύο άλλα νησιά, το Κομίνο και το Γκόζο, ενώ την τελευταία ημέρα θα γυρίσουμε το νησί της Μάλτας για να δούμε παραλίες, χωριουδάκια και την παλιά πρωτεύουσα της χώρας την Μεντίνα, εκεί όπου γυρίστηκαν σκηνές του Game of Thrones. Θα επιστρέψουμε την Κυριακή και ελπίζουμε να έχουμε μόνο καλά πράγματα να διηγηθούμε από τις 3 γεμάτες μέρες μας στη Μάλτα. Καλό μας ταξίδι!

Ημέρα 3η: 2 μέρες είναι τελικά λίγες!

Σήμερα ξυπνάμε νωρίτερα από χθες. Έχουμε να δούμε αρκετά πράγματα σήμερα και να οδηγήσουμε γύρω στα 570 χιλιόμετρα, μέχρι το βράδυ που θα φτάσουμε στη Λάρισα. Η πόλη του Peje που είμαστε μας άρεσε πολύ χθες το βράδυ και σκεφτήκαμε ότι σίγουρα θα πρέπει να την δούμε και με το φως της ημέρας. Σηκωνόμαστε, ετοιμαζόμαστε και κατεβαίνουμε κάτω στην τραπεζαρία για πρωϊνό. Η κοπέλα που διαχειρίζεται την πανσιόν έχει ετοιμάσει αρκετά πράγματα. Είναι καλή η τιμή των 35€ που πληρώσαμε για το δωμάτιο και το πρωϊνό. Τρώμε καλά, μαζεύουμε τα πράγματα μας και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο μας. Οδηγούμε μέχρι το κέντρο, όπου η κίνηση είναι πολύ μεγάλη. Ευτυχώς βρίσκουμε ένα πάρκινγκ, κοντά στην αγορά που χθες ήταν κλειστή. Για κανένα μισάωρο κάνουμε μία βόλτα στα μαγαζιά. Αρκετά είναι κλειστά. Μάλλον μετά τις 10:00 θα ανοίξουν. Ο χρόνος μας είναι περιορισμένος, έτσι παρόλο που θα θέλαμε να πιούμε ένα τούρκικο καφέ σε ένα από τα πολλά παραδοσιακά καφενεία που βρίσκουμε, αποφασίζουμε να φύγουμε για την επόμενη πόλη το Prizren.

Ημέρα 2η: Το Κόσοβο δεν είναι πια Βαλκάνια!

Σήμερα η ώρα έχει αλλάξει. Έχουμε πάει μία ώρα πίσω. Σε συνδυασμό ότι το Κόσοβο είναι ακόμα μία ώρα πίσω σε σχέση με την Ελλάδα, έχουμε πολύ χρόνο το πρωί να ξυπνήσουμε και να ξεκινήαουμε το ταξίδι μας προς την Πρίστινα. Με την άνεση μας ετοιμαζόμαστε και γύρω στις 8:00 αφήνουμε το πολύ ωραίο σπίτι που μας φιλοξένησε. Ο δρόμος συνεχίζει να είναι πολύ καλός. Κάνουμε μία μικρή παράκαμψη στο Πέτροβετς για να βρούμε ένα αρτοποιείο, αλλά δυστυχώς παρόλο που είχαμε την πληροφορία ότι είναι ανοιχτό το βρίσκουμε κλειστό. Συνεχίζουμε. Παρακάμπτουμε τα Σκόπια μέσω του Α2 και παίρνουμε τον Ε65 με κατεύθυνση το συνοριακό σταθμό Blace. Φτάνουμε. Δεν υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα, έτσι πολύ γρήγορα περνάμε στην πλευρά του Κοσόβου. Κι εδώ περνάμε γρήγορα, αφού πρώτα πληρώνουμε 10€ για να ασφαλίσουμε το αυτοκίνητο για 15 μέρες, που είναι και η ελάχιστη διάρκεια. Εδώ στο Κόσοβο δεν ισχύει η πράσινη κάρτα. 

Ημέρα 1η: Διήμερο στο Κόσοβο

Είναι καιρός που θέλουμε να επισκεφτούμε το Κόσοβο και πάντα γίνεται κάτι και το αναβάλλουμε. Αυτό το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου είναι μία ωραία ευκαιρία να το επιχειρήσουμε. Το Κόσοβο από το 2008 είναι ένα μερικώς αναγνωρισμένο κράτος, στο νότιο μέρος της Σερβίας. Συνολικά 98 κράτη αναγνωρίζουν τη χώρα, ενώ άλλα 99 όχι ή δεν έχουν πάρει θέση. Η Ελλάδα είναι σε αυτά που δεν την αναγνωρίζουν. Οι περισσότεροι κάτοικοι της Δημοκρατίας του Κοσόβου είναι Αλβανοί και η συντριπτική πλειοψηφία Μουσουλμάνοι. Παρόλα αυτά το σύνταγμα του κράτους είναι ουδέτερο σε θέματα θρησκευτικών πεποιθήσεων. Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Πρίστινα. Σίγουρα είναι λίγες οι μέρες που έχουμε για να εξερευνήσουμε τη χώρα, όμως θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Ξεκινούμε αργά το απόγευμα του Σαββάτου, αφού δουλεύουμε μέχρι τότε. Έχουμε κανονίσει να διανυκτερεύσουμε κοντά στο Veles, σε ένα σπίτι κοντά στη λίμνη Mladost, δίπλα στον αυτοκινητόδρομο. 

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και στις 17:45 ξεκινάμε. Ο δρόμος έχει αρκετή κίνηση μέχρι τα σύνορα. Έχουμε κανονίσει να μας φτάσει η βενζίνη μέχρι να μπούμε στα Σκόπια και να φουλάρουμε εκεί, αφού η τιμή της είναι αρκετά φθηνότερη. Στα σύνορα ευτυχώς η κατάσταση είναι πολύ καλή. Έχει λίγα αυτοκίνητα και περνάμε γρήγορα. Αλλάζουμε 100€ σε 6100 δηνάρια και συνεχίζουμε το δρόμο μας. Έχει ήδη νυχτώσει. Σταματάμε για ανεφοδιασμό πετρελαίου σε ένα πρατήριο Gulf, αλυσίδα που πρώτη φορά βλέπουμε στη χώρα. Δίπλα μας σταματάει και ένα λεωφορείο με ντόπιους, οι οποίοι κατεβαίνουν και πιάνουν το χορό στο πάρκινγκ του πρατηρίου. Συνεχίζουμε λίγα χιλιόμετρα ακόμα μέχρι τη διασταύρωση για το σπίτι μας. Στις 20:10, τοπική ώρα, είμαστε μπροστά στο σπίτι. Το σπίτι είναι διώροφο. Εμείς μένουμε στον επάνω όροφο, ενώ στο κάτω όροφο μένει μία ηλικιωμένη, η οποία δεν γνωρίζει Αγγλικά. Ο ιδιοκτήτης μας έχει ενημερώσει ότι η πόρτα του σπιτιού μας θα μας περιμένει ανοιχτή.

Παρκάρουμε και ανεβαίνουμε. Το σπίτι είναι κουκλίστικο και καθαρό και σίγουρα είναι καλά τα 40€ τη βραδιά που στοιχίζει. Τακτοποιούμαστε, ανοίγουμε το air-condition για να ζεστάνουμε το χώρο και αποφασίζουμε να μείνουμε εδώ. Κανένας μας δεν θέλει να βγει έξω. Ευτυχώς έχουμε κάνει κουμάντο για το βραδινό μας και έχουμε πάρει εφόδια για να το φτιάξουμε. Το ετοιμάζουμε και καθόμαστε μπροστά στην τηλεόραση για να δούμε το Voice. Ο Βασίλης συνέδεσε το κινητό του με την τηλεόραση και παρόλο που η εκπομπή δεν επιτρέπεται να μεταδίδεται στο εξωτερικό, με μαγικό τρόπο τα καταφέρνει. Όλα καλά! Βλέπουμε μέχρι αργά και κοιμόμαστε κουρασμένοι από την όλη ημέρα. Αύριο θα μπούμε στο Κόσοβο.

Ημέρα 28η και 29η: Η επιστροφή σε 40 ώρες!

Η επιστροφή πίσω στη Λάρισα είναι σίγουρα αρκετά κουραστική. Παρόλα αυτά δεν μας νοιάζει. Είμαστε χαρούμενοι και γεμάτοι με τόσες πολλές εικόνες στο μυαλό! Αρχικά θα πάρουμε την πτήση ΤΚ0016 από το Μπουένος Άιρες με τελικό προορισμό την Κωσταντινούπολη. Ενδιάμεσα θα κάνουμε μία στάση 1,5 ώρας στο Σάο Πάολο, όπου θα παραμείνουμε στο αεροσκάφος και θα επιβιβαστούν και άλλοι επιβάτες. Συνολικά θα χρειαστούμε 17 ώρες μέχρι να φτάσουμε στην Κωνσταντινούπολη! Δεν είναι και λίγο πράγμα... Καθόμαστε στις πίσω θέσεις και αντίθετα με την προηγούμενη φορά τυχερές είναι οι μπροστινές θέσεις που έχουν πολλά κενά. Στις 17 αυτές ώρες κοιμόμαστε, βλέπουμε τις σειρές μας και τρώμε 3 γεύματα. Η ώρα περνάει ευτυχώς γρήγορα. Φτάνουμε στην Κωνσταντινούπολη γύρω στις 22:30. Το αεροδρόμιο είναι τεράστιο και περπατάμε χιλιόμετρα μέχρι να φτάσουμε στο χώρο αναμονής. Περνάνε τα σακίδια μας από έλεγχο και σταματάνε στο σακίδιο του Κωστή. Μετά από ώρα καταλαβαίνουμε ότι φταίει η χτένα του που έχει μεταλλικό μέρος!

Ημέρα 27η:Τελευταίο ταγκό στο Μπουένος Άιρες

Τελευταία μέρα σήμερα στο Μπουένος Άιρες. Σήμερα θα κάνουμε τις τελευταίες βόλτες στην πόλη και θα αγοράσουμε μερικά πράγματα που μας άρεσαν στο ταξίδι, είτε για μας, είτε για δωράκια. Αργά το βράδυ ξεκινάμε το ταξίδι της επιστροφής μας. Ευτυχώς το σπίτι το έχουμε νοικιάσει για 2 νύχτες, έτσι ώστε να είμαστε άνετοι και ας μην κοιμηθούμε το δεύτερο βράδυ εκεί. Ξυπνάμε με το πάσο μας και η Λίνα αποφασίζει να φτιάξει τα μαλλιά της στο κομμωτήριο που είναι λίγο πιο κάτω. Ο Κωστής κάνει μία βόλτα στο διπλανό σούπερ μάρκετ της αλυσίδας CΟΤΟ, για να δει αν έχει κάποια πράγματα που θέλουμε να αγοράσουμε. Μπαίνει με το κλασσικό μπλε σακίδιο στην πλάτη και βγαίνοντας η υπεύθυνη του καταστήματος του ζητάει να το ανοίξει για να δει μέσα. Φυσικά βλέπει μόνο το power bank που κουβαλάει πάντα μαζί του. Στην περιοχή που είμαστε το Παλέρμο, αλλά και γενικότερα στην πόλη, έχουμε παρατηρήσει και άλλα πράγματα που δείχνουν ότι οι άνθρωποι προσέχουν περισσότερο σε θέματα ασφαλείας. Για παράδειγμα όλα τα διαμερίσματα μέχρι το 2ο όροφο έχουν πάντα κάγκελα στα μπαλκόνια τους, ενώ τα περισσότερα εμπορικά μαγαζιά έχουν κουδούνι που πρέπει να πατήσεις για να σου ανοίξουν!