Όταν χορταίνουμε ξεκινάμε να περπατήσουμε στην κοιλάδα Planica. Η διαδρομή είναι 4 χιλιόμετρα και θα χρειαστούμε περίπου 45' για να φτάσουμε μέχρι το τέλος της διαδρομής. Παίρνουμε μαζί μας νερό και ομπρέλες, αφού ο καιρός δε δείχνει και πολύ καλός... Η διαδρομή είναι υπέροχη! Περπατάμε μέσα το δάσος ενώ δίπλα μας υψώνονται πολύ ψηλά βουνά. Που και που φαίνεται στο βάθος το εντυπωσιακό βουνό Jalovec. Ο Κωστής με τη Νάγια προπορεύονται και από πίσω έρχονται η Λίνα με το Βασίλη. Κάθε φορά που συναντάμε συνοδοιπόρους τους χαιρετάμε. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είναι ανηφορικό, έτσι σκεφτόμαστε ότι όταν θα γυρίζουμε τα πράγματα θα είναι καλύτερα! Βλέπουμε μία τεράστια μυρμηγκοφωλιά όπου χιλιάδες μυρμήγκια κουβαλάνε προμήθειες. Πλησιάζουμε στο τέλος. Ο δρόμος χωρίζει. Από αριστερά για το καφέ εστιατόριο, βραβείο για τον κουρασμένο οδοιπόρο και δεξιά για τον καταρράκτη. Διαλέγουμε φυσικά τον αριστερό δρόμο! Από μακριά βλέπουμε τον εντυπωσιακό καταρράκτη. Η Νάγια με τον Κωστή κάθονται και περιμένουν τους υπόλοιπους. Έρχονται και παραγγέλλουμε δροσιστικά για να πάρουμε δυνάμεις. Το τοπίο πραγματικά μας καθηλώνει!
Ξεκουραζόμαστε και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Η κατηφόρα αλλά και η βροχή που μας πιάνει μας βοηθάνε να φτάσουμε πιο γρήγορα! Η ώρα έχει πάει 13:00 και όλοι πεινάσαμε. Τρώμε κοκκινιστό ζυμαρικό με κοτόπουλο, που έχουμε ετοιμάσει από το πρωί, μέσα στο αυτοκίνητο όμως, αφού η βροχούλα δεν έχει σταματήσει. Πεντανόστιμο! Πριν φύγουμε από την περιοχή αυτή ανακαλύπτουμε το κουτάκι του παιχνιδιού Geocaching, που παίζουμε σαν οικογένεια, και είναι κρυμμένο εδώ! Συνεχίζουμε μέχρι την κοντινή σμαραγδένια πράσινη λίμνη Zelenci, η οποία έχει εξαιρετικά καθαρά και κρύα νερά με χαρακτηριστικό μπλε-πράσινο χρώμα. Το νερό έρχεται από το βυθό της. Η λίμνη έχει σταθερή θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του έτους, περίπου 6 ° C, ενώ κοντά στη λίμνη φύεται το σαρκοβόρο φυτό sundew, που έχει εξάψει τη φαντασία του Βασίλη! Παρκάρουμε και εντυπωσιαζόμαστε πραγματικά από την λίμνη! Τραβάμε φωτογραφίες, παρόλο που συνεχίζει να ψιλοβρέχει... Δυστυχώς για το Βασίλη, δεν βρίσκουμε το σαρκοβόρο φυτό, έτσι όπως το έχουμε στη φωτογραφία....
Συνεχίζουμε το δρόμο μας. Στο χωριό Podkoren βλέπουμε το δρόμο για το Villach, στην Αυστρία και παίρνουμε την απόφαση να πάμε για καφέ. Μόλις αφήνουμε το χωριό βλέπουμε ταμπέλα στο δρόμο με κλίση 18%! Προχωράμε... Πολύ γρήγορα φτάνουμε στο Wurzenpass, το διάσελο όπου βρίσκονται τα σύνορα. Φυσικά δεν υπάρχει κανένας έλεγχος διαβατηρίων και πιάνουμε την κατηφόρα. Βλέπουμε και πάλι ότι η κλίση, κατηφόρα τώρα, είναι 18% και ταμπέλες στο δρόμο μας συμβουλεύουν να βάλουμε την πρώτη ταχύτητα! Ευτυχώς φτάνουμε γρήγορα κάτω και οδηγούμε μέχρι το Villach. Μπαίνουμε στην πόλη. Προσπαθούμε να φτάσουμε όσο γίνεται πιο κοντά στο κέντρο, όμως αφενός δεν τα καταφέρνουμε, αφετέρου δεν μας συγκινεί τόσο πολύ το μέρος. Ο μόνος που χαίρεται πολύ είναι ο Βασίλης που βρίσκει ένα μαγαζί Toyrus, που ξέρει από τους youtubers. Γυρίζουμε πίσω στη Σλοβενία. Περνάμε όλες τις δύσκολες ανηφοροκατηφόρες και φτάνουμε στην πανέμορφη Kranjska Gora, μία πόλη που το χειμώνα λειτουργεί ως χιονοδρομικό κέντρο και το καλοκαίρι μεταμορφώνεται σε ένα καλοκαιρινό θέρετρο με διάφορες δραστηριότητες. Τα παιδιά παίρνουν παγωτά και ο Κωστής με τη Λίνα πίνουν ένα δυναμωτικό εσπρέσο.
Προσθήκη λεζάντας |
Εμείς γυρίζουμε πίσω στον καταρράκτη και ο Κωστής ανεβαίνει να τον βιντεοσκοπήσει. Είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακός όταν πλησιάσεις κοντά του! Ο Κωστής γυρίζει πίσω στο πάρκινγκ και επιστρέφουμε προς το κάμπινγκ. Η βροχή έχει δυναμώσει και ευτυχώς είμαστε στο αυτοκίνητο! Όταν πλησιάζουμε στο κάμπινγκ η βροχή σταματάει, λες και θέλει να κάνει το χατήρι του Βασίλη! Το υπόλοιπο απόγευμα ο Κωστής επιδιορθώνει το τροχόσπιτο, η Λίνα με το Βασίλη πηγαίνουν στην πισίνα και η Νάγια ξεκουράζεται. Το βράδυ ο Βασίλης παίζει τάβλι με τη Λίνα, η Νάγια μιλάει με τις φίλες της και ο Κωστής γράφει στο blog, αφού αύριο έχουμε πολύ πρωινό ξύπνημα και δεν θα προλάβουμε να κάνουμε πολλά πράγματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου