Σήμερα πρακτικά ξεκινάει η επιστροφή μας προς το νότο και την Ελλάδα. Αυτό θα γίνει με 3 ακόμα διανυκτερεύσεις, αφού δεν θέλουμε να κάνουμε πολλά χιλιόμετρα, καμία από τις υπόλοιπες μέρες. Ακόμα άλλωστε δεν τελείωσε το ταξίδι μας! Πρώτη στάση είναι η Μπάνια Λούκα, στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Ξυπνάμε πολύ νωρίς, έτσι ώστε να έχουμε χρόνο να την επισκεφτούμε. Η διαδρομή είναι πάνω από 300 χιλιόμετρα και έχουμε να διασχίσουμε 2 διαφορετικά σύνορα. Ευτυχώς το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου είναι καλός αυτοκινητόδρομος. Στις 6:45 πατάμε το γκάζι και αποχαιρετάμε αυτό το υπέροχο κάμπινγκ που μας φιλοξένησε. Τα σύνορα Σλοβενίας - Κροατίας τα περνάμε γρήγορα,όταν όμως πλησιάζουμε στο Ζάγκρεμπ η κίνηση μεγαλώνει υπερβολικά. Αναγκαζόμαστε να κάνουμε αρκετές προσπεράσεις φορτηγών που κινούνται με 80 χλμ./ώρα. Όταν πια αφήνουμε την πρωτεύουσα της Κροατίας μακριά, η κίνηση επανέρχεται στα φυσιολογικά της. Στη διασταύρωση για Novi Varos στρίβουμε για την Βοσνία Ερζεγοβίνη. Ο δρόμος μέχρι τα σύνορα δεν είναι πολύ καλός. Στα σύνορα, καθυστερούμε αρκετά, πάνω από 45'... Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα 65 χιλιόμετρα μέχρι το κάμπινγκ μας τα οδηγούμε σε καλό αυτοκινητόδρομο. Προσπερνάμε τη Μπάνια Λούκα και μετά από 10 χιλιόμετρα βρίσκουμε το Camp San, ένα κάμπινγκ στην αυλή ενός σπιτιού, δίπλα στο Βέρμπα ποταμό. Ο ιδιοκτήτης είναι πολύ ευγενικός και εξυπηρετικός! Στήνουμε το τροχόσπιτο μας, ετοιμαζόμαστε και φεύγουμε για την Μπάνια Λούκα!
Η Μπάνια Λούκα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και έδρα της κυβέρνησης της Σερβικής Δημοκρατίας της χώρας. Συγκεντρώνει πολλά κυβερνητικά κτίρια, ενώ είναι και η έδρα του ομώνυμου πανεπιστημίου. Διαβάζουμε για το πόσο άλλαξε η πόλη μετά τον πόλεμο, όταν και περιορίστηκε, σε μεγάλο βαθμό, το μουσουλμανικό μέρος της πόλης. Περνάμε μπροστά από το εντυπωσιακό τζαμί του Φεράτ Πασά το οποίο γκρεμίστηκε στον πόλεμο, αλλά ευτυχώς για την ιστορία του, αφού ήταν ένα κτίσμα του 1588, ξαναχτίστηκε αργότερα. Το ίδιο εντυπωσιακός, και με παρόμοια ιστορία, είναι ο Καθεδρικός ορθόδοξος ναός του Χριστού του Λυτρωτή στο κέντρο της πόλης. Οι χρυσοί του τρούλοι μας εντυπωσιάζουν από μακριά. Παρκάρουμε πολύ κοντά στο ναό σε ένα μεγάλο πάρκινγκ που χρεώνει με 1 μάρκο (0,50€) την ώρα.
Όλοι μας πεινάμε, έτσι δεν τίθεται θέμα. Πρώτη στάση το εστιατόριο Kod Muje, που έχει την φήμη ενός φθηνού αλλά πολύ καλού μαγαζιού. Είναι πολύ κοντά μας. Καθόμαστε και βλέπουμε ότι έχει αρκετό κόσμο. Παραγγέλλουμε το Pujo Plata, ένα τεράστιο πιάτο κρεατικών, σαλάτες και φυσικά μπύρα και αναψυκτικά. Το φαγητό είναι εξαιρετικό και είναι τόσο πολύ που δεν καταφέρνουμε να το φάμε όλο. Πληρώνουμε 6,5€ το άτομο! Συνεχίζουμε στον δημοφιλή πεζόδρομο Veselina Maslese, ο οποίος συγκεντρώνει τα πιο εμπορικά καταστήματα της πόλης. Με αρκετές στάσεις φτάνουμε μέχρι το τέλος της στο πάρκο Petar Kočić. Γενικά βλέπουμε ότι η πόλη έχει πολύ μεγάλη ζωντάνια και πάρα πολύ κόσμο στο κέντρο της. Με μεγάλη δυσκολία βρίσκουμε τραπέζι σε ένα από τα κεντρικά καφέ, μία στάση απαραίτητη, αφού η νύστα μετά από τόσο φαγητό είναι πολύ μεγάλη!
Η Νάγια τραβάει βίντεο τον Κωστή που κοιμάται όρθιος!
Συνεχίζουμε προς την λαϊκή αγορά, λίγο πιο δίπλα στην οποία μαζεύουν σιγά σιγά. Μας κάνουν εντύπωση οι τιμές των λαχανικών, οι οποίες είναι πολύ φθηνές και έρχονται σε μεγάλη αντίθεση με τις τιμές της κοντινής Σλοβενίας. Βγαίνουμε από τη λαϊκή και βλέπουμε το φρούριο, το οποίο χτίστηκε κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής κυριαρχίας της πόλης. Γυρίζουμε προς τα πίσω. Κανένας δεν έχει κουράγιο να μπει σε κάποιο από τα μουσεία που συναντάμε. Περπατάμε μέσα σε στενά δρομάκια, όπου κρύβονται μαγαζάκια και καφέ. Η πόλη γενικά μας αρέσει πολύ, όμως χρειάζεται αρκετά πράγματα για να θυμίσει Ευρωπαϊκή πόλη. Βλέπουμε σπίτια και κτίρια παρατημένα ή δρόμους που θέλουν φτιάξιμο, όμως παράλληλα βλέπουμε και μία δυναμική που πιστεύουμε ότι τα επόμενα χρόνια θα μεταμορφώσουν την πόλη προς το καλύτερο!
Αρχίζει μπόρα και φτάνουμε στο αυτοκίνητο. Το διπλανό αυτοκίνητο από το δικό μας δεν πλήρωσε το αντίτιμο και εκτός από την κλήση του έχουν κλειδώσει και την μπροστινή ρόδα! Ευτυχώς εμείς είμαστε εντάξει! Επιστρέφουμε στο τροχόσπιτο για ξεκούραση. Αργά το απόγευμα κάνουμε μερικά ψώνια και αγοράζουμε μερικά δωράκια από ένα από τα πολλά πολυκαταστήματα έξω από τη Μπάνια Λούκα. Το βραδάκι πίνουμε ένα τελευταίο ποτό στο διπλανό μας Pastir, ένα πολύ in μπαρ-εστιατόριο μπροστά στο ποτάμι, που δείχνει να συγκεντρώνει την αφρόκρεμα της νεολαίας της πόλης. Αύριο συνεχίζουμε για τη Σερβία και τη Sremska Mitrovica.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου