Πέμπτη 7 Αυγούστου 2025

Ημέρα 5η: Τελευταία μέρα στην Κοπεγχάγη

Σήμερα είναι η Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Είναι λοιπόν μία καλή ευκαιρία να ανεβούμε τον πύργο του ναού του Σωτήρος, έτσι ώστε να απολαύσουμε τη θέα από ψηλά. Είναι από τα πράγματα που αξίζει να κάνει κανείς στην πόλη. Χθες προσπαθήσαμε να ανεβούμε όμως δεν υπήρχε διαθέσιμο εισιτήριο. Έτσι σήμερα πρωί πρωί μπαίνουμε και κλείνουμε εισιτήριο για τις 10:00. Η Λίνα αποφασίζει ότι δεν θέλει να ανεβεί τα 400+ σκαλοπάτια και προτιμάει να περιμένει τον Κωστή πίνοντας καφέ. Ετοιμαζόμαστε και φτάνουμε στο ναό λίγο μετά τις 9:30.  Ο Κωστής πίνει ένα γρήγορο εσπρέσο και ξεκινάει. Στις 10:00 ακριβώς μαζί με καμιά 15αριά άλλους ξεκινάει την ανάβαση. Τα πρώτα και περισσότερα σκαλοπάτια είναι εσωτερικά. Τα τελευταία 150 περίπου είναι εξωτερικά, στην εντυπωσιακή σπειροειδή σκάλα που τυλίγεται γύρω από τον πύργο. Ο Κωστής φτάνει στο ψηλότερο σημείο φτάνεις περίπου στα 90 μέτρα πάνω από το έδαφος, με πανοραμική θέα όλης της Κοπεγχάγης. Η ανάβαση είναι λίγο ζόρικη αν έχεις υψοφοβία, ενώ ο αέρος που φυσάει νομίζεις θα σε πάρει και θα σε σηκώσει. Όμως αξίζει τον κόπο! Ο Κωστής βγάζει φωτογραφίες και κατεβαίνει. Η Λίνα τον περιμένει από κάτω.

Συνεχίζουμε για την επόμενη δραστηριότητα σήμερα. Στις 11:00 έχουμε κλείσει να κάνουμε καγιάκ στα κανάλια με την Green Kayak. Η δραστηριότητα είναι δωρεάν με μόνη υποχρέωση να μαζεύεις σκουπίδια που βρίσκεις στο δρόμο σου, γεμίζοντας έναν κουβά που έχεις μαζί σου. Στις 11:00 είμαστε στο σημείο που θα ξεκινήσουμε. Ένας νεαρός μας δίνει σωσίβια και βλέποντας την κατάσταση εκτιμούμε ότι πρέπει να βγάλουμε τα παπούτσια μας, και να αφήσουμε τα σακίδια μας διότι θα βραχούν. Ευτυχώς υπάρχουν στις εγκαταστάσεις ντουλάπια με κλειδαριά για να τα αφήσουμε. Μπαίνουμε στο καγιάκ, παίρνουμε οδηγίες για το που θα κινηθούμε και ξεκινάμε. Έχει πολύ ενδιαφέρον αλλά και πλάκα, ενώ είναι πολύ ωραίο που έχουμε αυτήν τη διαφορετική οπτική της πόλης. Κωπηλατούμε χωρίς να βλέπουμε ούτε ένα σκουπίδι. Γελάμε! Μάλλον θα είμαστε οι μοναδικοί που θα γυρίσουν με κενό τον κουβά.  

Μπαίνουμε σε μικρότερα κανάλια και επιτέλους βλέπουμε σκουπίδια. Αρχίζουμε να μαζεύουμε με το ειδικό κοντάρι που μας έχουν δώσει. Περνάμε πολύ ωραία, αν και σε μερικά σημεία χρειάζεται καλό κουπί αφού το ρεύμα είναι αντίθετο. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής ένα ζευγάρι ετοιμάζεται να κάνει μπάνιο μέσα στο κανάλι (;) και μας ευχαριστεί που μαζεύουμε τα σκουπίδια. Δεν θα κάναμε ποτέ μπάνιο εδώ! Σε αρκετά σημεία μας φωτογραφίζουν τουρίστες απ' έξω. Εμείς χαμογελάμε. Επιστρέφουμε χαρούμενοι στο σημείο που ξεκινήσαμε. Μαζέψαμε αρκετά σκουπίδια. Το αδιάβροχο που βάλαμε από κάτω μας βοήθησε αρκετά. Η Λίνα είναι εντελώς στεγνή. Ο Κωστής έχει βραχεί στο παντελόνι, όμως είναι ανεκτό. Παραδίδουμε τα σκουπίδια και τον εξοπλισμό και φοράμε τα παπούτσια μας. Τους ευχαριστούμε και γυρίζουμε προς το σπίτι για να αλλάξει ο Κωστής.

Η επόμενη δραστηριότητα είναι φαγητό στο δρόμο. Στην πρώην βιομηχανική περιοχή του λιμανιού, η Reffen έχει μεταμορφωθεί σε ένα απόλυτο must για street food και χαλαρή ατμόσφαιρα. Μέσα σε ένα σκηνικό από κοντέινερ, ξύλινα κιόσκια και γκράφιτι, βρίσκεις δεκάδες πάγκους με γεύσεις από κάθε γωνιά του κόσμου: bao buns, μεξικάνικα tacos, δανέζικα smørrebrød, ελληνικό γύρο και τόσα άλλα. Με το λεωφορείο 2Α φτάνουμε εκεί, μαζί με πολύ κόσμο που έχει την ίδια ιδέα με μας. Είναι πολύ ωραία! Οι ντόπιοι πίνουν μπίρες, δοκιμάζουν τις διαφορετικές γεύσεις και DJs παίζουν μουσική. Δεν είναι φθηνά, όμως αξίζει. Ούτως ή άλλως τίποτα δεν είναι φθηνό σε αυτήν την πόλη. Ξεκινάμε με δανέζικη κουζίνα και λουκάνικα με τυρί. Τέλεια! Συνεχίζουμε με Κορεάτικα νουντλς με μοσχάρι και στο τέλος αργεντίνικο σάντουιτς με λουκάνικο. Φυσικά πίνουμε μπύρα pilsner. Η Reffen δεν είναι απλώς αγορά φαγητού, είναι μια μικρή γιορτή ελευθερίας, γεύσης και καλοκαιρινής ανεμελιάς, δίπλα στη θάλασσα.

Έχουμε χορτάσει και μάλλον νυστάζουμε. Γυρίζουμε προς το σπίτι για μία μεσημεριανή σιέστα. Ξεκουραζόμαστε για κανένα δίωρο και βγαίνουμε για τη συνέχεια. Σειρά έχει το Τίβολι, ένα από τα παλαιότερα θεματικά πάρκα στον κόσμο, αλλά και ένα από τα πιο αγαπημένα, τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους τουρίστες. Με το λεωφορείο 5C φτάνουμε μέχρι την είσοδο. Έχουμε προαγοράσει τα εισιτήρια, έτσι μπαίνουμε αμέσως μέσα. Είναι όλα πολύ όμορφα. Καρουζέλ, λίμνες με πάπιες, κήποι με άπειρα λουλούδια. Έχουμε ανοίξει τα μάτια διάπλατα και βλέπουμε κάτι ονειρικό. Μπάντες παίζουν μουσική και φωνές παιδιών ακούγονται να τσιρίζουν στα διάφορα τρενάκια που κάνουν κύκλους στον αέρα ή απότομες διαδρομές. Το κάθε τρενάκι έχει 50DKK (6,75€), ενώ πληρώνοντας κάπου 43€ το άτομο μπορείς να μπαίνεις όσες φορές θέλεις, όπου θέλεις. Εμάς μας αρκεί να βλέπουμε και να παρατηρούμε. 

Κάποια στιγμή ο Κωστής βρίσκει τους κουλοχέρηδες. Πριν από καμιά 45αριά χρόνια ήταν εδώ με τους γονείς του και θυμάται τις γιαγιάδες που έπιαναν έναν κουλοχέρη, ένα κουβά νομίσματα και έπαιζαν ατελείωτες ώρες. Το ίδιο ισχύει και σήμερα! Το ίδιο σκηνικό. Κάποιες μάλιστα για να ξεκουραστούν αφήνουν ένα καρτελάκι Reserved πάνω στον κουλοχέρη που παίζουν για να μην έρθει άλλος! Ο Κωστής παίζει σε κανά δυό όμως δεν έχει τύχη. Λίγο πιο κάτω έχει τον κλασσικό ιππόδρομο με τα μπαλάκια. Ο Κωστής παίζει κι εδώ. Βγαίνει μάλλον δεύτερος. Αγοράζουμε παγωτό μηχανής. Είναι το πιο νόστιμο που έχουμε φάει ποτέ! Περνάμε υπέροχα. Γυρίζουμε λίγο ακόμα και αποφασίζουμε να φύγουμε πια. Πλησιάζει 20:00 και λέμε να περπατήσουμε μέχρι την κοντινή γειτονιά Vesterbro και την περιοχή Meatpacking District.

Η Vesterbro είναι μια παλιά γειτονιά εργατών και νυχτερινής ζωής και έχει μεταμορφωθεί σε έναν από τα πιο ζωντανά μέρη της Κοπεγχάγης. Περπατάμε μέχρι τη διάσημη περιοχή Meatpacking District, όπου καφέ, μπαρ και εστιατόρια με πολύ ενδιαφέρουσα αισθητική εμφανίζονται ανάμεσα σε παλιές πολυκατοικίες και κτίρια που ακόμα διατηρούν τον βιομηχανικό τους χαρακτήρα. Όλα είναι γεμάτα με καλοντυμένο κόσμο. Κάνουμε μία βόλτα μέχρι τη μπυραρία Mikkeller Warpigs Brewpub που έχουμε σημειώσει στο χάρτη μας. Και εδώ χαμός. Μία τεράστια μπυραρία με πολύ κόσμο και δεκάδες διαφορετικές ντόπιες μπύρες. Περπατάμε ανάμεσα στα τραπέζια. Όλα φαίνονται τόσο νόστιμα. Αν δεν είχαμε φάει το παγωτό θα καθόμασταν για φαγητό και μπύρα.  Αποφασίζουμε να γυρίσουμε στο σπίτι. Πρέπει να τακτοποιήσουμε τα πράγματα μας για αύριο, αφού φεύγουμε νωρίς το πρωί. Γυρίζουμε, τακτοποιούμε και ετοιμάζουμε φαγητό. Τρώμε και πέφτουμε για ύπνο. Αύριο φεύγουμε για τα νησιά Φερόε.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου