Ημέρα 10η: Ισλανδία

Σήμερα ξυπνάμε για έναν μυστήριο λόγο, γύρω στις 3:00, από ανησυχία. Ο Κωστής κοιτάει όπως πάντα το κινητό του και βλέπει ότι η εφαρμογή για το Βόρειο Σέλας ενημερώνει, ότι υπάρχει 13% πιθανότητα να το δούμε τώρα. Βλέπουμε το χάρτη και τα νησιά Φερόε είναι μέσα στη ζώνη της πιθανής θέασης. Είμαστε ενθουσιασμένοι, αλλά συγκρατημένοι. Δεν είναι τόσο μεγάλη η πιθανότητα. Ένα μεγάλο μέρος του ουρανού δεν έχει σύννεφα, έτσι επικεντρωνόμαστε εκεί. Περιμένουμε μέχρι της 3:30. Δυστυχώς δεν μας κάνει το χατήρι, όμως δίνουμε ραντεβού για ένα επόμενο βράδυ. Νωρίς το πρωί ξυπνάμε από τα χαμό που γίνεται απέναντι από το μπαλκόνι μας, όπου υπάρχει μία μεγάλη στοίβα με σκουπίδια και καμιά 50αριά γλάροι μαλώνουν μεταξύ τους για το ποιος θα προλάβει να πάρει μεζέ. Έχει πολύ πλάκα! Κοιτάμε τον ουρανό και είναι πεντακάθαρος. Είναι η πρώτη μέρα που ξυπναμε με καθαρό ουρανό και είναι η μέρα που φεύγουμε... Κρίμα... Από την άλλη πάλι καλά μας πήγε. Καταφέραμε και είδαμε σχεδόν ό,τι είχαμε σημειώσει σε μία χώρα που 300 ημέρες το χρόνο έχει βροχή. Ετοιμαζόμαστε, τρώμε το εξαιρετικό πρωϊνό του Jorgen, τον αποχαιρετούμε και φορτώνουμε το αυτοκίνητο με τις βαλίτσες μας. Στις 7:45 φεύγουμε για το αεροδρόμιο. Η διαδρομή είναι 45 λεπτά. Στο δρόμο γεμίζουμε το ντεπόζιτο βενζίνη, με 11,59DKK/λίτρο (1,56€). 

Παρκάρουμε στο πάρκινγκ του αεροδρομίου, αφήνουμε τα κλειδιά του αυτοκινήτου και όπως και στην Κοπεγχάγη αφήνουμε τις βαλίτσες μας χωρίς να υπάρχει ούτε ένας υπάλληλος. Περνάμε τον έλεγχο. Το αεροδρόμιο είναι πολύ μικρό και αυτήν την ώρα δεν έχει καθόλου κόσμο. Περιμένουμε μέχρι την αναχώρηση. Όλα πάνε με βάση το πρόγραμμα και 11:00 ώρα Ισλανδίας (3 ώρες διαφορά από την Ελλάδα) προσγειωνόμαστε στο αεροδρόμιο Kefaliviκ. Απο ψηλά η Ισλανδία μας φάνηκε πολύ διαφορετική από τα νησιά Φερόε. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει το πράσινο που είδαμε εκεί. Παραλαμβάνουμε τις βαλίτσες μας και βγαίνουμε στις αφίξεις. Μετά από 45 λεπτά και αφού πήραμε τηλέφωνο στο γραφείο ενοικίσης του βαν, εμφανίζεται ένας τύπος να μας παραλάβει για να μας πάει μέχρι το γραφείο, το οποίο είναι 4-5 χιλιόμετρα μακριά. Ευτυχώς η διαδικασία παράδοσης του αυτοκινήτου είναι πολύ γρήγορη και στις 12:30 φεύγουμε. Το βανάκι που έχουμε νοικιάσει έχει ένα εξοπλισμένο μεγάλο διπλό κρεβάτι πίσω, ψυγειάκι, καρεκλάκια και τραπεζάκι, θέρμανση και σκεύη μαγειρικής. Με αυτό θα γυρίσουμε μέσα σε 8 μέρες όλη την Ισλανδία! 

Πρώτος μας σταθμός το σούπερ μάρκετ Bonus για να αγοράσουμε προμήθειες. Φτάνουμε και μπαίνουμε για να ψωνίσουμε. Οι τιμές δεν διαφέρουν και πολύ από την Ελλάδα, εκτός φυσικά από κάποια προϊόντα όμως για παράδειγμα οι τομάτες, οι οποίες κάνουν και 6€ το κιλό! Αγοράζουμε τόσα όσα χρειαζόμαστε για τις πρώτες 2 μέρες. Έχουμε φυσικά μαζί μας και εμείς προμήθειες. Αγοράζουμε κρασί και μπύρες από ένα Vínbúðin που βρίσκεται εδώ. Το αλκοόλ στην Ισλανδία πουλιέται κατά βάση σε αυτά τα καταστήματα. Αφού φορτώνουμε το αυτοκίνητο πηγαίνουμε στο γειτονικό σούπερ μάρκετ Krónan, όπου πουλάνε έτοιμο φαγητό σε καλή τιμή. Παίρνουμε μία μακαρονοσαλάτα, που συνοδεύεται από 2 φέτες ψωμί και βούτυρο και πληρώνουμε 10€ τη μερίδα. Πολύ καλή τιμή σε σύγκριση με αλλού. Είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση. Οδηγούμε μέχρι το Borgarnes ένα χωριό στα βόρεια του Reykjavík. Ο κύκλος που θα κάνουμε για να δούμε τη χώρα είναι σύμφωνα με τη φορά των δεικτών του ρολογιού. Η διαδρομή μέχρι εκεί έχει πολύ κίνηση. Χαμός! Σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που μας έλεγε η μαμά του Κωστή για την Ισλανδία πριν από 34 χρόνια... 

Έχει αρχίσει φυσικά να βρέχει. Λογικό! Η βροχή θα μας ακολουθεί μάλλον σε όλο το ταξίδι... Στο Borgarnes το μόνο που κάνουμε είναι να κοιμηθεί 10 λεπτά λίγο ο Κωστής, αφού πέφτουν τα μάτια του, να κάνει η Λίνα μία γρήγορη βόλτα στο εμπορικό που παρκάραμε μέχρι να ξυπνήσει και μετά να περιηγηθούμε με το αυτοκίνητο μέσα στο χωριό για να το δούμε. Δεν μας κάνει και πολύ εντύπωση και συνεχίζουμε το δρόμο μας. Έχουμε άλλωστε αρκετά χιλιόμετρα να κάνουμε. Οδηγούμε προς το βορρά. Όσο προχωράμε τόσο τα αυτοκίνητα μειώνονται και η φύση γίνεται πιο εντυπωσιακή έως και εξωπραγματική. Βλέπουμε λιβάδια που δεν μοιάζουν τόσο πολύ με τα δικά μας, αφού έχουν πιο σκουρόχρωμες αποχρώσεις. Συχνά είναι σπαρμένα με βρύα και λειχήνες αντί για πυκνό χορτάρι, λόγω του ψυχρού καιρού και του ηφαιστειακού εδάφους. Βλέπουμε πολλούς καταρράκτες που προφανώς δημιουργούνται από το λιώσιμο των πάγων. Βλέπουμε πολλά κοπάδια αλόγων με μακριές χαίτες που βόσκουν ελεύθερα παντού, όπως και πρόβατα. Βλέπουμε μικρά ηφαίστεια και το τοπίο γύρω τους σκεπασμένο με λάβα. Όμορφα! 

Μετά από αρκετή ώρα φτάνουμε ίσως στο πιο φωτογραφημένο μέρος της Ισλανδίας. Είναι το όρος Kirkjufell. Πριν το προσεγγίσουμε προσπαθούμε να βάλουμε πετρέλαιο σε ένα από τα πρατήρια βενζίνης που βρίσκουμε στο χωριό Grundarfjörður. Εδώ τα περισσότερα πρατήρια είναι μία σκέτη αντλία βενζίνης, χωρίς κάποια άλλη εγκατάσταση, όπου αυτοεξυπηρετήσαι. Πρώτη φορά που το δοκιμάζουμε και φυσικά καμία από τις δύο αντλίες δεν δέχεται την κάρτα μας. Ευτυχώς ένας κύριος που έρχεται και αυτός να βάλει βενζίνη μας προτείνει να πάμε στο επόμενο πρατήριο Ν1 που είναι λίγο παρακάτω. Εκεί τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Βάζουμε 17 λίτρα πετρέλαιο, που σημαίνει ότι καταναλώσαμε περίπου 7,5 λίτρα τα 100 χιλιόμετρα. Αρκετά. Πληρώνουμε 2,23€ το λίτρο. Πολλά! Φτάνουμε στο πάρκινγκ του Kirkjufell. Τα επίσημα πάρκινγκ των σημείων που σταματάνε οι τουρίστες συνήθως χρεώνουν 1200Kr (8,40€), τα οποία πληρώνεις μόνος σου στο ανάλογο site. Στην είσοδο του πάρκινγκ υπάρχει κάμερα που φωτογραφίζει την πινακίδα σου, έτσι αν δεν πληρώσεις έρχεται πρόστιμο. Κατεβαίνουμε και φωτογραφίζουμε το βουνό που είναι εντυπωσιακό. Έχει πολύ δυνατό αέρα και ψιλόβροχο. 

Το Kirkjufell σημαίνει "Βουνό της Εκκλησίας", γιατί το σχήμα του θυμίζει καμπαναριό. Έχει σχεδόν τέλειο συμμετρικό σχήμα και αλλάζει χρώματα ανάλογα με την εποχή. Έχει εμφανιστεί και στη σειρά Game of Thrones. Συνήθως φωτογραφίζεται με τους καταρράκτες Kirkjufellsfoss που βρίσκονται λίγο πιο κάτω. Περπατάμε με δυσκολία μέχρι εκεί, λόγω του αέρα, η θέα όμως είναι απίστευτη. Βγάζουμε τις φωτογραφίες μας και γυρίζουμε γρήγορα στο αυτοκίνητο μας. Συνεχίζουμε για την μεγάλη διαδρομή των 190 χιλιομέτρων μέχρι το κάμπινγκ μας. Υπολογίζουμε να είμαστε εκεί λίγο πριν τις 21:00. Οδηγούμε σε άσφαλτο στον δρόμο 54 μέχρι που γίνεται χωματόδρομος. Από εδώ και πέρα συνεχίζουμε έτσι. Ευτυχώς είναι καλός, δεν έχει καθόλου κίνηση και μπορούμε και αναπτύσσουμε ταχύτητα γύρω στα 100km/ώρα. Το τοπίο γύρω μας φανταστικό! Κάποια στιγμή βρίσκουμε το δρόμο 60 και ο δρόμος ξαναγίνεται άσφαλτος. Συνεχίζει έτσι μέχρι το κάμπινγκ μας που βρίσκεται στα Δυτικά Φιόρδ, από τις πιο απομονωμένες και άγριες περιοχές της χώρας. Αύριο θα την εξερευνήσουμε. 

Φτάνουμε στο κάμπινγκ, ενώ η βροχή που είχε σταματήσει για αρκετή ώρα αρχίζει πάλι, έτσι για να μας δυσκολέψει την κατάσταση. Παρκάρουμε απέναντι από ένα μεγάλο κτίριο που χρησιμοποιείται ως κουζίνα και τραπεζαρία. Πληρώνουμε τον υπεύθυνο για τη διαμονή και συνδέουμε το ρεύμα στο αυτοκίνητο, ώστε να λειτουργήσει το ψυγείο καλύτερα, όπως και το θερμαντικό σώμα. Με βροχή μεταφέρουμε τις βαλίτσες μας στο μεγάλο κτίριο και βγάζουμε αυτά που θα χρειαστούμε τις επόμενες 2 μέρες. Μαγειρεύουμε το βραδινό μας, τρώμε και τακτοποιούμαστε για τον ύπνο μας. Μας είναι λίγο περίεργο όλο αυτό, δεν έχουμε κοιμηθεί άλλη φορά σε βανάκι, όμως τα καταφέρνουμε. Αύριο έχουμε αρκετά χιλιόμετρα να κάνουμε για να φτάσουμε μέχρι το Δυτικότερο σημείο της Ευρώπης.